Sokak yazıları 57 - Maho ağa

Aha gözünün alabildiği. Şu dağ taş dere ovalar görün mü, karşıdan görünen davar sürüsü, çimendeki inek öküz danalar, hepsi, hepsi, Maho ağamın. Şu taşla örülmüş konak, kapısında köy kadar geniş yatar çardak Maho ağamın. Köylüyü şehirliyi orda ağırlar.

Maho ağamın köpekleri hep cins çoğu Sivas kangalı Ondan fazla çoban evde üç beş löker, Maho ağamın çobanları yiğit laf söylenmez. Köpekleri azgın besili kurt parçalar, Jandarma komutanı kaymakam hep misafir kavgalar davalar o misafir konakta halleşir. Maho ağamın eli açıktır dağıtır da dağıtır

Yaylaları aşiretlere Maho ağam taksim eder. Tapu soran olmaz atının sürdüğü her yer onu, Hükümet dokunmaz şuradan şuraya git demez. Hatırı sayılır ekmeği yenilir çayı içilir biridir. Maho ağam köyden vermez ziyafet her zaman, arada bir şehirdeki bütün mekanları tutar. Memuru amiri zabiti hepsi oraya dolar.

Maho ağamın köylüsü çok fakir, Köyün yarısı onun kapısında çalışırlar. Erkekler tarlasını çayırını biçer, kadınlar yününü eğirir halısını dokur. Allah verdi mi veriyor her yıl artar sürüsü, dağ taş eker üç beş yerde sürer harmanı. Karşı köylerden geçici adam toplar.

Maho ağa iyi adam. Herkese yardım eder borç bile saymaz, ay sonu getirmeyen memur amirlere harçlık yollar. Maho ağam devletlidir devlet gibi hazinesi var vergi vermez vergi alır.

Dedim ya çok sevilir Maho ağam. Kahraman gözüyle bakanlar bile var. Sözde dağda sınırda çok çatışmalara girmiş eşkıya kaçakçıyla, her seferinde yanında ki bütün adamlar ölür o bir şekilde sağ çıkar gelir.

Maho ağam iyidir. Kapısında dilince eksik etmez

Coşkûnî