İKİLİ İLİŞKİLERDE HOŞGÖRÜ

Ne çok insan var, ne çok partner. Tartışmalarda özeleştiri yapmadan, karşı tarafı suçlayan! Ve tutumundan asla vazgeçmeyen! Üstelik de seviyorum diyen!

Pencere önündeki saksıya diktiğimiz bir çiçek gelişmiyor ve zamanla kuruyorsa, ne çiçeği suçlarız, ne saksıyı, ne de saksı içindeki toprağı.

Böyle bir durumda, hemen özeleştiri yapar ve sorumluluğu kendinize yükleriz:
“Acaba daha fazla suya mı ihtiyacı vardı, yeterince Güneş görmedi mi, Güneşe daha fazla mı maruz kaldı, yeterince ilgilenmedim mi?” gibi sorularla durumu anlamaya çalışırız. Çiçeğin solup, kurumasında kabahati kendinizde bulur, nedenini ararsız.

Ne var ki, benzer bir durumu arkadaşlarımızla ya da aile bireyleriyle yaşadığımızda, çoğu zaman doğrudan karşımızdakini suçlama eğiliminde oluruz.

Oysa, ikili ilişkilerde de tıpkı saksıdaki çiçekte olduğu gibi, özeleştiri yapmayı başarabilir; hatayı, ihmali veya eksikliği önce kendimizde arayabilirsek, ilişkilerimiz de o ölçüde serpilip, gelişir ve güzelleşir.

Çünkü ilişkileri onarma sürecinde suçlamanın hiçbir yapıcı etkisi yoktur.

Aynı şekilde, farklı senaryolar üretmek, itham edici söylemlerle karşımızdakini ikna etmeye çalışmak da hiçbir olumlu sonuç doğurmaz.

Buna karşın, karşımızdaki kişiyi suçlamadan, gerçek dışı varsayımlar üretmeden, tartışmaya yol açacak söylemlerden kaçınarak; anlayış, hoşgörü ve empati temelli bir yaklaşım benimsediğimizde, ilişkilerimiz hem daha sağlıklı bir zemine oturarak, kalıcı bir güven duygusu gelişecektir.

Efkan ÖTGÜN