Çukurova’nın kavurucu güneşi altında, köyün meydanında toplanmıştı herkes. Kara Boğa lakaplı Osman, kırk yıldır güreş tutuyordu. Sırtında binlerce rakibin tozunu silkmiş, hiç yenilgiyi tatmamıştı. Ama bu sefer karşısında duran genç pehlivan farklıydı. Adı Yiğit’ti, on sekiz yaşındaydı.

Davullar çalmaya başladı. Çukurova’nın dağları yankılandı bu sesle. Kadınlar pencerelerden seyrediyordu, erkekler halka olmuş duruyordu. Çocuklar ağaçlara tırmanmış, kuşlar gibi dallarına konmuşlardı.

Osman’ın beyaz sakalları rüzgarda uçuşuyordu. Elleri toprak gibiydi, sert ve çatlamış. Gözlerinde derin bir yorgunluk vardı. Artık eskisi gibi değildi. Bacakları titriyor, nefesi daralıyordu. Ama gururunu bırakamıyordu.

Yiğit ise taze bir dal gibiydi. Kasları gergin, gözlerinde ateş yanıyordu. Babası da güreşçiydi, dedesinin dedesi de. Nesiller boyu süren bir kavganın son halkasıydı bu güreş.

Cazgır bağırdı: "Haydi pehlivanlar, meydana!"

İkisi de yürüdü ortaya. Osman’ın ayakları toprakta iz bırakıyordu. Bu toprakta binlerce güreş yapmıştı. Her karış toprağı tanıyordu. Yiğit ise hafif adımlarla geliyordu, kedi gibi çevikti.

Güreş başladı. Osman tecrübesini kullanmaya çalışıyordu, ama vücut itiraz ediyordu. Yiğit hızlıydı, güçlüydı. Dakikalar geçtikçe Osman’ın soluk alış verişi ağırlaşıyordu.

Bir anda Yiğit Osman’ı kaldırdı. Havaya kaldırdı büyük pehlivanı. Meydandakiler nefeslerini tuttular. Tarih yazılıyordu o anda.

Ama Yiğit durdu. Osman’ı yere koymadı, ama yenmedi de. Gözlerinin içine baktı yaşlı pehlivanın. Orada bir babayı gördü, bir dedeyi, bir çınarı.

"Usta," dedi Yiğit. "Bu güreş bitmesin mi?"

Osman’ın gözlerinden yaş süzüldü. Anlıyordu. Genç pehlivan ona saygı gösteriyordu. Berabere kalacaklardı.

Cazgır şaştı. Halk şaştı. Ama Yiğit Osman’ı yavaşça yere koydu. İkisi de ayakta kaldı. Güreş berabere bitmişti.

Osman genç pehlivanın elini sıktı. "Oğlum," dedi. "Sen sadece güreşte değil, hayatta da güçlüsün."

O gün Çukurova’da iki kahraman vardı. Biri yenilmeyi öğrenen yaşlı usta, diğeri kazanmayı bırakmasını bilen genç pehlivan.

Turgay Kurtuluş