Canım Kızım,
Bugün on yaşına bastın. Çift haneli yıllar başladı hayatında. Daha dün kucağıma alıp gözlerine baktığım o minicik bebek, şimdi kendi fikirleri olan, kahkahasıyla evi aydınlatan, bazen de gözyaşıyla kalbimi sızlatan bir genç kıza dönüşüyor.

Sana bu mektubu bir doğum günü hediyesi olarak değil, ömrün boyunca saklayacağın bir pusula gibi yazıyorum. Belki büyüdüğünde bazı cümleleri daha iyi anlayacaksın, bazılarını da yaşadıkça hak vereceksin. Ama hepsini kalbimdeki en derin yerden yazıyorum.

1. Her zaman kendi ışığını ara.
Kalabalıklar sana kim olman gerektiğini söyleyecek. Bazıları seni alkışlayacak, bazıları anlamayacak. Ama ne olursa olsun, sen içindeki sesi dinle. O ses bazen fısıltı gibi çıkar ama hep doğruyu söyler. Sakın kimsenin gölgesinde kaybolma.

2. Hata yapmaktan korkma.
Hatalar utanç değil, öğretmendir. Her düştüğünde kalkmayı öğrendiğin gibi, her yanıldığında da büyümeyi öğreneceksin. Önemli olan, aynı çukura iki kere düşmemek.

3. Nezaket zayıflık değildir.
Nazik olmak seni incitmez, aksine büyütür. İnsanlara nazik davran ama sana zarar verenlere karşı da sesini yükseltmeyi bil. “Hayır” diyebilmek, sevgi kadar değerlidir.

4. Bilgiyi sev ama hikâyeleri unutma.
Kitaplardan öğren, insanlardan dinle, ama kalbini de eğit. Akıl bilgilidir ama kalp bilgedir. İkisini birlikte büyütmeye çalış.

5. Seni en çok sevenin ben olduğumu hep hatırla.
Bir gün büyüyeceksin, belki uzaklara gideceksin, belki fikirlerimiz çatışacak. Ama bu mektubun bir köşesinde yazılı kalsın: Ben senin arkandayım. Her zaman. Her koşulda.
Senin gülüşün, benim en kıymetli kazancım.

Bugün 10 yaşındasın. Ama bana kalırsa sen çoktan ruhunda büyük bir bilgelik taşıyorsun. Umarım bu yazdıklarımı bir gün, bir kış akşamı kendi çocuğuna okurken gülümsersin.
Ve bil ki o an geldiğinde, senin yüreğinde de böyle kocaman bir sevgi taşıyor olacağım.

İyi ki doğdun kızım.
İyi ki senin babanım.

Sevgiyle,
Baban.