Ödlek bir gece

Gizemli şeyler beni cezp eder. Bu merakım başıma getirmedik iş bırakmadı. Bu bizim kasırga uslanmaz bir gizem manyağı, günah yasak dinlemez illa öğrenmek ister. Uzayla uğraşıp durur. Ruh çağırma seansları yapar, cin terapilerine katılır.

Kasırga benim kız arkadaşım lakabı o, lakabına da uygun bir yaşamı var. Tutturdu seni bu akşam seansa götürüyüm. Ben böyle şeyleri sevmem dedim ısrar etti de etti. O yaz çoluk çocuk memlekete gitmiş ben yalnızım vakitte bol, bir bakayım su deli ne yapıyor dedim.

Bir binanın üst katında kafe gibi bir yer, çaylar kahveler kırıla gidiyor. Kimi fal bakıyor kimi kağıtla fal açıyor epey bir zaman geçince elli yaşlarında bir hatun, ciddi sert kaba bir ses tonuyla bizi selamladı konuşmaya geçti. Cinlerle ilgili çok şey anlattı detaylarına girmeyeceğim kısaca, onlarla birlikte yaşadığımızı, her kılığa girdiklerini, cinlerle evlenenlerin bile olduğunu anlattı anlattı. Herkes korkuyla dinliyor. Benimde saçlarım diken diken oldu, Kasırga korktun mu diye sırıttı, yok ya falan dedim, ama korkmuştum. Dağıldık.

Eve geldim yalnızım biraz oylandım ama aklım hala orda, gece insanların korkuları her zaman iki katına çıkar biliyorum. Hem düşünüyor hem de gülüyorum halime, vakit epey geç oldu yatmaya çekildim. Işık açık uyumaya çalışıyorum. Saat on ikiyi falan geçmiş bir köpek havlıyor kapının önünde, sesinden anladığım kadar yavru köpek, havlamıyor inliyor resmen, bir korku sardı beni o hatun köpek kılığına girerler demişti aklıma geldi. Kalktım evin içinde dönüp duruyorum, bütün ışıkları açtım televizyonu sonuna kadar açtım. Cesaret edip kapıyı açamadım.

Çünkü bizim mahallede köpek pek yoktu, gelip geçenler olurdu elbet, bizim kapıya gelmezlerdi. Evimiz bahçe içinde gecekondu yüksek sekisi var girişte oraya hiç bir köpek çıkıp kapı önünde durmazdı. Gece bana azap oldu korkudan döndüm durdum sabaha kadar.

Sabah oldu kapıyı yavaşça açtım. Simsiyah bir köpek yavrusu büzülmüş yatıyor. Hemen kapıyı kapattım içeri kaçtım sopa gibi bir şey aldım geri gelip dürttüm uyandı mızık mızık ötmeye başladı. Korkularım bir nebze geçse de hala tereddütteyim. Dolaba baktım ne var ne yok yarım bir süt varmış hemen döktüm bir kapa koydum. şlap şlap saldırdı yedi bıraktım işe gittim. Akşam döndüğümde gitmişti.

Yaşadığım korkuyla kaldım. Kasırgayla bir daha o muhabbetlere girmedim gitmedim de, insan düşündükçe içinde kayboluyor böyle şeylerin. Neme lazım bu işler bana göre değil.

Coşkûnî