Atatürkçü olmak; Atatürk’ün bireysel kişiliğini öne çıkararak şahsa bağlanılıcığı dayatıyor olarak algılanabilir, ya da birileri böyle algılatmak isteyebilir. Oysa Atatürk; çağdaş duygu, düşünce ve davranışlarını devrimleştirerek kişiliği aşmış, ilkeleşmiştir. Bu gerçeği kendisi şöyle anlatır:

"İKİ MUSTAFA KEMAL VARDIR. BİRİ BEN, FANİ MUSTAFA KEMAL; DİĞERİ MİLLETİN İÇİNDE YAŞATTIĞI MUSTAFA KEMALLER İDEALİDİR. BEN ONU TEMSİL EDİYORUM". Milletin içinde Mustafa Kemaller ideali olmasa, Anıtkabrin bu denli içten ziyaretçisi olur muydu? Mustafa Kemal örneği ve Mustafa Kemaller ideali milletin badirelerde ve fırtınalarda can simididir.

Atatürklü olmak; "HÜRRİYET VE İSTİKLAL BENİM KARAKTERİMDİR. (...) BENCE BİR MİLLETTE ŞEREFİN, HAYSİYETİN, NAMUSUN VE İNSANLIĞIN VÜCUT VE BEKA BULABİLMESİ MUTLAKA O MİLLETİN HÜRRİYET VE İSTİKLALİNE SAHİP OLMASIYLA KAİMDİR (...)" düşüncesinde olmaktır.

Atatürklü olmak; "DÜNYA’DA HER ŞEY İÇİN, MADDİYAT İÇİN, MANEVİYAT İÇİN EN HAKİKİ MÜRŞİT İLİMDİR FENDİR. İLİM VE FENNİN HARİCİNDE MÜRŞİT ARAMAK GAFLETTİR, CEHALETTİR, DALALETTİR" duygusu, düşüncesi, davranışı içinde olarak; tarihindeki Atatürk başarısının bilincinde Atatürk ortağı, Atatürkdaş olmaktır.