Aslan terbiyecisi

Ben ormanlar kralıydım. Kurt kuş benden çekinirdi. Uzun yıllar ormanın hakimiyeti bende, karınca bana danışır, ayı benden kaçar, kurt uzağımda dururdu. Ah ah ah sormayın, sonunda bir dişi aslana tutuldum. Vay tutulmaz olaydım.

İlkten çok güzeldi, hayrandım yelelerine bakışına koşuşuna işte bu bana yâr dedim. Bütün taliplerini ekarte ettim. Onu kendime aldım.

Dedim ya, vay almaz olaydım. Cicim aylarından sonra başladı çilem, burnumdan getirdi hayatı, ormanda gezemez oldum. Borumu öttüremez oldum, tilkiye tavşana maskara oldum.

Gün yirmi dört saat talim ettirdi bana, yok temiz yıkan, yok tırnaklarını kes, yok tüylerini tara, yok yeleni parlat, yok komşu bahçelerde gezme, sormayın anlat anlat bitmez.

Kendimi kötü his ediyorum. Bundan sana ne, onu öyle yapma, bunu böyle yapma, haberim olmadan bir işe kalkma, ah ah ah tutsak olsam bundan iyiydi. Ah dostlar ah bu sevda benim başıma bela, yine de çok seviyorum. Bu sevda ne bela şey.

Şu Kürtlerin bir atasözü var ya, kırdı belimi.

’şêr şêre ne jıne ne mêre’.
’’Aslan aslandır ne dişi ne erkektir’’.

O gün bu gün talim ettiriyor.
Aslanlık filan kalmadı.

Coşkûnî