0
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
353
Okunma
Zaman içinde bir nehir olup akarken maviliklere, kırılmışım. Elim kalbimde, acıdın mı? Sitemlere doğmuş geceler boyu yağdım, duydun mu? Issızlığın ortasındayım. Kuşlar dahi uçmuyor, ağaçlar dona kalmış. Rüzgarını bekliyor çiçeklenmeye hevesli dallar. İçimde biri konuşuyor, durmadan…
Tadını tuzunu yitirmiş, hiçliğin üstündeyim.
Sen neresindesin yarattığın boşluğun. Aşamadığımız dağlar, yanıp da kül olmadı mı? Ellerimiz uzansa dokunacak parmak uçlarımız birbirine, kirpik kirpiğe tutuşacağız…
Son sözü söylemez şarkılar, şiirler…
Yüreğinin, yüreğimi düşürdüğü ateşe bir gülüş borcu var…
Bir gülüş…
Vaha Sahra
30 Nisan 2025
23:05
5.0
100% (2)
