HERŞEY ZIDDI İLE KAİMDİR

Kazık çakacağız ya, Dünyaya.
Hadi gelin öyleyse birilerine bağlanıp, yaşamı kendimize zehrederken, bağlandığımız insanı da ilahlaştıralım!

Birlikte olduğumuz anlarda, kıyameti koparırcasına didişelim mesela!
Nasılsa uzun yıllar yaşayacağız.
Kıralım, dökelim, yaralayalım hiçbir şeyi, hiçbir kimseyi umursamayalım!
Sevmek, sevilmek, sevişmek, hoşgörmek, affetmek, özür dilemek yakışır mı bize?

Parayı baş üstünde tutarak, alçaldıkca alçalalım.
Ayaklar altına alarak yükselmek bizim neyimize?
Paylaşımdan yoksun, çıkarcı, menfaatci hatta nekes olalım.
Açlıktan öleni bile umursamayalım fırsat buldukça, kendimiz için stoklayıp, biriktirelim!
Ölmeden önce kendi kefenini cepli bir şekilde terziye diktirelim.
Arta kalan hiçbir serveti bırakmayalım.
Cepleri niye yaptirdık?
Servetimizi birlikte götürelim.

Nefret, şiddet, zulüm, işkence var iken sevmek yakışır mı insana hiç
Mutlu olmak için, başkalarının mutsuzluğundan beslenelim mesela.
Hep birilerini ağlatmak için sebepler bulalım!
Güzelliklerden bıktık deyip, çirkinliklere sarılalım.
Hatta mutlu olan birini görsek, vurup vurup kanatalım.

Ne güzel anılar biriktirelim, ne de o anıların arkasına sığınalım.
Ahlaksızlığa, onursuzluğa, edepsizliğe sarılalım!
Olur da yüz yıl sonra bir araya geliriz, nasıl çaldığımızı, nasıl hak yediğimizi, birbirimize anlatıp biz mutlu olalım!

Mesela acı çekmemek için acı cektirelim.
Ve nasıl acı çektiğimizi seyredip gönlümüzce mutlu eğlenelim.
Yoksa acı çektirmenin zevkini nereden bileceğiz?

Had bilmek mi?
O da ne?
Biz had mad sınır mınır bilmeyelim herkesin sınırını ihlal edelim ve adına da demokrasi diyelim, özgürlük diyelim!
Gücümüz yettiğine tırnaklarımızı öyle bir geçirelim ki, yandım Allah diye feryadı arşa dayansın!

Menfaatimiz nerdeyse oraya yönelelim, kıvır kıvır kıvrılalım.
G*t öpmeyle ağız murdar olmaz diyelim!

Peeeh Allah mış, Peygamber miş, Din miş, Cennet, Cehennem miş yüreğimize vesvese düşürüp, güzel şeylerle doldurmayalım!
Bir kere olsun, sadece bir kere; canavar olalım, hayvan olalım.
Mesela çocuklara tecavüz etmeyen bir domuz olalım!
Ya da kendi ırkıyla dolaşmayan bir ayı!
Nasılsa dünya bize kalacak.

Elimizden geldiğince bu dünyaya atık bırakıp, kirlettikçe kirletelim!
Yok doğaymış, yok canlıymış, yok orman, yok şu, yok hayatmış.
Hepsinin canı cehenneme deyip keyfimizi cikarincaya kadar kirletip yakıp yıkıp, oturup seyredelim!

En önemlisi de, sevmeyi değil herkese, her yüreğe, taaa doğuştan itibaren nefreti öğretelim!

Efkan ÖTGÜN