Dönüş

İçimdeki hasreti bastıramadım, uzun zamandı aklımdaydı aslında, hem anamı çok özlemiştim. İşleri yoluna koyup kendimi toparlayıp memlekete köyüme gidecektim. Daha 16-17 yaşlarındayım, üstelik rüyamda da sık sık görmeye başlamıştım. Bizim çamurdan damın penceresinde annem ekmek uzatıyor bende elinden almaya çalışıyorum boyum yetmiyor ev devasa pencere yüksek.

Bir sabah daldım yola, terminalden biletimi kestim, Iğdır a giden ilk otobüse atladım, zaman çabuk geçsin diye uykuya verdim kendimi, bizim kazaya yirmi dört saat çok uyumalıydım. Aldığım ufak tefek hediyeleri koyduğum çantamı baş ucuma koydum, ne olur ne olmaz. İki üç aradan sonra Tuzluca nın ortasında uyanmışım.

Çarşının tek olan caddesinde yürümeye başladım, hala bir tek cadde, caddeden kopan keçi yollarıyla mahallelere uzanıyor sokaklar. Üç beş yüksek bina dışında diğerleri bir yada iki katlı sabah saatleri esnaf her zaman ki gibi kapı önüne diziyor mallarını sanki hiç burdan gitmemişim gibiydi. Yada ben gideli burada hiç bir şey değişmemiş.

Terminal diye bir şey yok, otobüsler ana caddeden geçerken çığırtkan vasıtasıyla yolcularını alıyor . Köylere de kaza çıkışında traktörler bekliyor onlarla gidiliyor, tabi yolcu tam olursa köylüler zaten anlaşarak gelip anlaşarak beraber dönüyorlar. Bizim köyün adı Astaflı biz Sineg deriz en eski adı hoş şimdilerde devlet kandilli olarak kaydetmiş. sordum araç var mı var dediler şu saate bekledim.

Otuz kadar insan kadın çocuk traktöre doluştuk harekete geçtik. Yollar tek kişilik toprak alçaltı yükselti sürüp gidiyor. Herkes düşmemek için bir birine yada bir yere bir şeye sarılıyor- rüzgar da hızla beraber yüzümüze tozu toprağı çekiyor.

Yol boyu inenlerden sonra bizim köyün üstüne geldik. Orda indim, her traktör yolcu indirdiğinde yada yaya gelen yolcular olduğunda köylü temaşa çıkar. Kimdir acaba tanıdık mı akrabamı yabancı mı köyün içine gelene kadar. Hoş beni tanıyan olmadı, evin kapısına varana kadar. Ha dediler bu filancanın oğlu şehirdeydi gelmiş.

Evin kapısını açmadan eve baktım hiç rüyamdaki gibi değildi. Boyum evden yüksek pencere ayak bileklerimde kalmış küçücük tek camlı toprakla sıvanmış, topraklarda dökülmüş içindeki taşlar görünüyor. Anam göğsüne vura vura uy sen mı geldin hoş geldin diye sarıldı. Anneme uzun bir sarılmadan sonra eve girdik, komşular akrabalar doluştular. Hoş beş. Çantamda fantazi şekerleri var onları çıkar dağıt dedim kız kardeşime, şekerler dağıldı çaylar geldi.

Başladılar şehirde ne var ne yok ne yaptın bunca zaman. Haydi anlat anlatabilirsen şehri...

Coşkûnî