ÖLEN YAKINIMIZIN ARDİNDAN NİÇİN AĞLARIZ?

Ailede ölen birinin ardından ağlamak, ölen kişinin artık hayatta olmamasına, ölmüş olmasına değil!

Ölen kişinin ardından ağlayan kişi, ölenin kaybına üzülür. Ne var ki bu üzüntü, ölüm kadar ebedi değildir. Belki üç gün, üç hafta, üç ay. Ağlayan kişi biraz daha duygusal ise, belki üç yıl sürebilir. Sonrasında ise; ölen kişi ya tamamen unutulur, veya herhangi bir konuda adı geçerse, ya da kalıcı ve güzel işlere, eserlere imza atmışsa hatırlanır!

Bu durum, Mustafa Kemal Atatürk gibi tarihe derin izlerle kayıtlara geçmemisse, Sadece ve sadece eserleriyle ölümsüzlesir, eserleriyle asırlar boyu yaşarlar. Sadece ölümüne ağlatan kahramanlar da, varoluş nedenine aykırı düşmeden, azami düzeyde ve her konuda gereğini yapan kahramanlardır!

Peki ölenin ardından ağlayanlar niçin ağlarlar? Ölenin ardında ağlamanın sebepleri arasında iki etkin sebep vardır! Bunlardan birisi, "KEŞKE’dir!"
Bir diğeri ise, "BELKİ’dir!"

Neden "KEŞKE" için ağlanır?

"KESKE" için ağlamanın sebebi şudur;
"KEŞKE" kırmasaydım!
"KEŞKE" sevdiğimi soyleseydim!
"KEŞKE" o da beni sevseydi!
"KEŞKE" aile içerisinde adil davransaydı!
"KEŞKE" biz de ona adil davransaydık!
"KEŞKE" saygıda kusur etmeseydik!
"KESKE" yaşarken başımı oksasaydı!
"KEŞKE" bir kez olsun sarilabilsrydik!
"KEŞKE", "KEŞKE", "KEŞKE"! Ardı arkası kesilmeyen "KEŞKE"lerizle iç hesaplaşma yapar, döktüğümüz her bir damla yasın arkasında bir "KEŞKE" gizleriz! Karşıdan görenler ise, bizim ağlıyor olmamızı, ölen kişinin ölümüne ağladığımızı sanır. Oysa, hem ağlayan kişi, hem de ağlayan kişiyi ağladığını sanan ya da ima eden kişi takiye yapmaktadır!

"BELKİ’de" "KEŞKE" demenin başka bir ifade şeklidir. Yani; yaşasaydı "BELKİ" yarım bıraktığimız "KEŞKE’yi" tamamlamış olacakı!
yaşasaydı "BELKİ" onu ne çok sevdiğimi anlayacaktı!
yaşasaydı "BELKİ" ileriki zamanda sevdiğimi gösterebilirdim!
yaşasaydı "BELKİ" beni affedebilirdi!
"BELKİ", "BELKİ", "BELKİ"! Tıpkı "KESKELER"imiz gibi, "BELKİ’leri de, akıttığımız gözyaşlarının ardına saklayarak kamufla ederiz!

Kısa ve öz. Kimse ölen birinin ardından o öldüğü için ağlamaz! Ölenin ardından ağlayanlar; ya yapamadikları "KEŞKE’ler" için ağlarlar, ya da ileriki zamanda yapmayı planladıkları işler, eylemler için "BELKİ" diyerek ağlarlar!

Efkan ÖTGÜN