Allah’tan kindar biri değilim. Yoksa tek parmağımla kaç iblisin ipini çekerim.


İn cin gibi ortada dolanan iblisler maske takınca kendini görünmez sanıyor. Dilinizdeki zehir sizi ele veriyor.

Çarşaf çarşaf ortaya serilip havalandırılmayı bekliyor ucubeler.

Ben sizin kirinize bulaşır mıyım. Allah’tan bulacaksınız.


“ Yaşasın zalimler için cehennem!”

Mahlas kullanıyorum. Lakin sizler gibi maskem yok. Yüreğim neyse dilimde o.

Hiç tanımadığım bilmediğim insanların derdi olmuşum. İyi ki de olmuşum. Bende olan bana has, yaradılışımdan, ne yapsanız da benden alamazsınız.

Elif gibi dik durmaya taa çocukluktan öğrendim. Kimseye eğilmez başım.

Naifliğim, kırılganlığım sizi yanıltmasın. Öyle bir anda keserim ki hesabı (benle uğraşanla) aklı şaşar.

Sabrın da sınır var.


Sizde olan yalan dolan benim boynuma dolanamaz. Ancak kendi ipinizi çekersiniz.


Aç kurtlar gibi yiyin birbirinizi, benden size yol olmaz.

Yani tanımıyorsun beni bir merhaban olmamış derdin ne.


Ayna orada, arşın orada, aynaya bak, arşınla ölç kaça gider bu karakter diye sor kendine.

Kendi seviyenizde kalın buraya ulaşamazsınız, çok yüksek. Ve tiril tiril, ak pak.



Sude Nur Haylazca

(Vaha Sahra)

Not; görsel Munzur suyu, tatil karesi