’’Evet, evet çok bozuluyorum hem de. Öyle böyle, bildiğiniz gibi değil.’’ Ben değil canım ben değil, bu bozulanlar kitaplarmış, kulağıma fısıldadılar...

Geçen gün Yaşar Ne Yaşar Ne Yaşamaz da ki Yaşar çıkmış kitabın sayfalarından yanıma geldi kulağıma fısıldadı usulca ’’Ağabey bu kitap okumasını bilmeyenleri bir uyarsan sen nasıl olur? Durmadan okuyup okuyup sayfaları katlıyorlar, oda yetmiyormuş gibi, bazı zamanda satırların altını üstünü kalemler ile çiziyorlar. Bıktık vallahi.’’ Ne diyeyim ben şimdi Aziz Usta’nın bu Yaşar Yaşamazına? Durum vahim gerçekten...

Tam ilk duraktan metroya bindim, yine aynı şekilde elinde kitap olan bir vatandaş, bir elinde de kurşun kalem okuduğu bazı yerlerin altını çiziyor. Kaleme baktım ’’Sanki bana ben çizmek istemiyorum ağabey vallahi o çizdiriyor bana.’’ diyormuş da bu durumdan çok sıkılmış, bunalmış gibi geldi bana...

Bak parktaki amcada, Halil İnalcık’ın kitabını almış okuyor. Elinde ne kalem var ne de başka bir şey. Oooooo! Bilinçli bir okuyucuya benziyor, sayfalarını bile katlamadan kitabın, sayfaların arasına ayraç koyuyor. Ödül vermek lazım böyle bilinçli okurlara...

Hele hele bir de şu lise talebelerine bir bakmak lazım. Özelliklede lise sondakilere... Niye sevmiyor bunlar bu kadar kitapları, okulu, anlayabilene aşk olsun. Törenle üst üte koyup da kitapları zevkle yakacaklarmış. Yazık vallahi, saklayın bir daha ki seneye sizin sınıfınıza geçen çocuklara verin sevabınıza, hayrınıza... Bunu da mı yapamıyorsunuz?

Vallahi bozuluyoruz biz kitaplar olarak insanların bize bu haşin ve hoyratça davranışlarından dolayı. Okuyun kardeşim okuyun da beyninizi bilgi ile doldurun, okumaktan zarar gelmez, zarar gelecekse kafasının içi boş olanlardan gelecektir memlekete... O kafasının içi boş olanlar, zaten çocuklara ve kadınlara kıyanlarda onlar, toplumu karıştıranda onlar...