Sene 2009 veya 2010 tam hatırlayamıyorum,
Tokat’ın karşıyaka semtinde bir tanıdığın iftar davetine icabet ettim ve aynı mahalledeki camiye de teravih namazını ifa için ev sahibi ile birlikte gittik,
Teravih namazının ortalarında camii girişinden çocuk sesleri geliyor konuşuyorlar, şakalaşıyorlar, gülüşüyorlar namaz bitti tesbihata geçerken çocukların sesi kesildi.
Bu sefer da tesbihata kalmadan çıkan cemaatin sesleri yükselmeye başladı cami çıkışında.
Derken tesbihat bitti cemaat dışarı çıkıyor ve ayakkabılığın önünde birikimeler, bağrışmalar, gülüşmeler
Kimse dışarıya çıkamıyor, cemaat biriktikçe gürültü daha da artıyor, geridekiler ne olduğuna bir türlü anlam veremiyoruz birikmenin , gürültünün sebebini öğrenmeye çalışıyoruz.
Önce çıkanlardan birisi arkadaki cemaate seslendi,
Ey cemaat dışarı çıkmakta acele etmeyin
Sabırlı olun
Telaşa mahal vermeyin
Biz namazda iken çocuklar ayakkabıların eşlerinin yerlerini değiştirmişler, biri yerinde duruyor diğerini ara ki bulasın.
Çocukların cemaate muzipliği işte;
Sol ayakkabılar koyduğumuz yerde sağ ayakkabıların yerini değiştirmişler,
Kimimiz bu muzipliğe güldük
Kimiz kızdık
Kimimiz sabırla olgunlukla karşıladık
Ogün Caminin boşalması bir saati geçti.
Önceden sinirlenip kızanlar ayakkabılarının eşini bulup dışarı çıkınca gülmeye başladı
Ve bu olay bir Ramazan şakası olarak hatıralarımızda yerini aldı.

1201/2023 - İ.ANİK