EŞEKLİ KÜTÜPHANECİ


Eşekli Kütüphaneci, Fakir Baykurt’un kalemi ile tanışmama vesile olan çok sürükleyici bir kitap.

Başladığım gün elimden bırakamayıp heyecanla okudum.

Yer yer bu heyecan, kokuşmuş bürokrasiye şahit olmamla yerini tatsız duygulara bıraksa da kitap akıcılığından bir şey kaybetmedi...

Eşekli Kütüphaneci, Ürgüplü Mustafa Güzelgöz’ün köyleri kitaplarla buluşturmasını hem de bunu eşeklerle yapmasını anlatıyor...

▪Köylere sadece kitap ulaştırmakla kalmayıp,
▪Çocuklar için resimli kitaplar temin ediyor,
▪Kooperatifler kuruyor,
▪Ve kadınlar için dikiş makineleri de getiriyor.

Bunların hepsini de çıkarı olmadan yalnızca kendi insanını kitaplarla buluşturmak için yapıyor.

Mustafa Güzelgöz öyle güzel bir insan ki hayata bakış açısıyla soyadının da hakkını veriyor...

Hiçbir başarı cezasız kalmaz.

Elbette Mustafa Güzelgöz başlangıçta köylülerden politikacılara kadar herkes tarafından destekleniyor.

Gelgelelim bu destek bir zaman sonra köstek halini alıyor ve dönemin politikasının devreye girmesiyle tatsız olaylara şahit oluyoruz.

Fakir Baykurt;
Isparta Köy Enstitüsü mezunu olduğu için kitapta Halkevlerinin ve Köy Ensitüleri’nin kapatılmasına isyan ediyor.

Bu isyanında sonuna kadar haklı...

▪Gelişimin köyden başladığını fark edip bundan korkanlar,
▪Köylü üzerinde artık baskı kuramayacağından çekinenler,
▪Köylerin bilinçlenmesine engel olmak istedi.
▪Ve bu emelle binbir türlü bahane bularak Köy Ensitülerini kapattı.

Bu olayların yanısıra kitapta vurgulanan,
Türk - Yunan ilişkisinin tatlıya bağlanması çok güzeldi.

Fazıl Hüsnü Dağlarca ve
Melih Cevdet Anday başta olmak üzere birçok şairden alıntılar edebi anlamda kitabı daha doyurucu bir noktaya taşımış...

Daha önceden bu konuya hassasiyetim olduğu için mi bilmiyorum beni en çok etkileyen kısım yine de Köy Ensitülerinin kapatılması oldu.

Fakir Baykurt’un anısına onun da öğrencilik yıllarında söylediği "Köy Ensitülerinde" okunan "Ziraat Marşı"’nın linkini yazının üstündeki resime bırakıyorum.

Buraya kadar okuyan varsa teşekkürü borç biliyorum.
Köy Enstitüleri Marşı’yla baş başa bırakıyorum.



🇹🇷🇹🇷🇹🇷🇹🇷🇹🇷🇹🇷🇹🇷🇹🇷


Köy Enstitülerinde de "Enstitü Marşı" olarak söylenirdi.


Sürer, eker, biçeriz, güvenip ötesine.
Milletin her kazancı milletin kesesine...

Toplandık baş çiftçinin Atatürk’ün sesine.
Toprakla savaş için ziraat cephesine...

Biz ulusal varlığın temeliyiz, köküyüz.
Biz yurdun öz sahibi, efendisi, köylüyüz...

İnsanı insan eden, ilkin bu soy, bu toprak.
En yeni aletlerle en içten çalışarak...

Türk için yine yakın dünyaya örnek olmak.
Kafa dinç, el nasırlı, gönül rahat, alın ak...

Biz ulusal varlığın temeliyiz, köküyüz.
Biz yurdun öz sahibi, efendisi, köylüyüz...

Kuracağız öz yurtta dirliği, düzenliği.
Yıkıyor engelleri ulus egemenliği...

Görsün köyler bolluğu, rahatlığı, şenliği.
Bizimdir o yenilmek bilmeyen Türk benliği...

Not: Yazı alıntıdır