Evet, ne denir ki doğru söze? Dostlar alış verişte görsün hesabına konuşuyoruz bazen.

Demem şu ki, her şey birbirine bağlı. Kendimizden başlayarak halka halka dışa açılan dairelerle yaşamı kavrarsak, inkılabı kendi benliğimizde inşa eder ve bunu yaygınlaştırırsak; öz kardeşimizle düşman kardeşte olmayız, dünya hükümranlığında, ülkü, mefkure kulvarında ayrı da düşmeyiz dostlar. Yeter ki gönüller bir olsun. Nefis terbiyesizliğinden nefis terbiyesine geçelim hele bir. Öyle ki, irade mücadelesinin yerini irat mücadelesi alırsa olacağı elbet bu.

Ne diyor şair?
"Yürü; hâlâ ne diye oyunda, oynaştasın?
Fatih’in İstanbul’u fethettiği yaştasın!
Sen de geçebilirsin yardan, anadan, serden
Senin de destanını okuyalım ezberden
Haberin yok gibidir taşıdığın değerden"

Türkler, Müslümanlar birbirine düşmeye müsait gidiyor, ecnebi öyle değil kendinden olanı olmayanı biliyor
Biz yabancıya merhametli birbirimize yabanız
Yabancıya adaletli, hakkaniyetli, birbirimizle gönüldeş olmalıyız
Komşuna, akrabana merhametin yok, uzaklara merhamet dağıt
Kargalar güler, sazan balıkları kahkahadan çatlar beyler, hanımlar, lütfen yani!

Hani derim ki, medeni ahlakın puantajını düşürüp vatani ahlakın oranını yükselteceğiz
Aksi halde madeni ahlaktan yakamız kurtulmaz biline!

Kuşkusuz, başta kendime söylüyorum yanlış anlaşılmasın.


L.T.