Şükrü efendi:bana bir türbe at da göreyim kendimi,viraneyse adımız saklı kalsın belki biri değer verir de üstümüze gelir
Mehmet efendi:kendinizi nasıl hissediyorsanız öyle lafza getirin
Değer gördüğünüz gibi mi hissediyorsunuz;yoksa hissettiğiniz gibi değerli misiniz
Bir mezara kulube de yapılır türbe de olunur...
Yunus efendi:bizi duyabilen bir his ile sezerek anlayamaz mı
Şükrü efendi:bulutlar ayılınca dağılır,insan sezerken yayılïr
Mehmet efendi:mavi dalgalarda insan atmosferi dağılırken görmek güneşi düşünenlere yakışır..
Yunus edendi:güneşi karanlığında düşleyenler hangi hali yaşıyorlar
Mehmet efendi:sana kıyafet ile esmanda değişim göstersin diye bir güneş sarılığına boğuluyorum
Şükrü efendi:güneşi yarım bırakıp bulutlara yatırılsak aşka ziyan olmaz mı?.
Yunus efendi:nasıldır insanlar orada,herkes aynı kıyafette mi?
Mehmet efendi:doğuştan ölen bir çocuğum var onunla yoğruyorum zamanımı
Ama annemi arıyorum hala
Şükrü efendi:kıyafet bulmak zor değil insan bulmak zor,neresinden tutarak konuşulur bilinmiyor amma bir gün ağlıyordum diyelim insan vasıflarının hepsi var anlasınlar
Yunus efendi:zaman nasıl değerleniyor,çalışmak diye bir eylem var mı?
Şükrü efendi:dünya bozulmadan heryer tarumar bir kıyamet geçirmeden yaşanılanın mükemmel ve muaazzam olanı yaşanılmaz burada ,eski yasantı devam,herkes eski kıyafetini giymiş ruhunu inzivada makber altında geçiriyor
Mehmet efendi:arda astral seyahat gibi bir dokuyuşla fırtınalar kopuyor;lakin ölmek diye bir sey yok,sadece çaresizlik içinde ölecekmiş hissi uyanır ve bu uhrevi aleme bir yayılış gerceklesir diye bir özlem ve bekleyişe geçer
Yunus efendi:nasıl olur dünyada ki gibi mi yani
Mehmet efendi:mevsimler gibi işte...

Gezgin imgeler