KENDİNİ TANIMA SI(NI)RLARI..

Bir rüzgarın sana sunmak istediklerini estiren içindekiler değil; içinde birikmiş tozlarını detayına inerek sana birşeyler katmasıdır kendini tanıma yolunda..
bir insanında sözlerinin mahiyeti dışındaki insanlarla olan uyumunda bunların yaşamında yer etmiş olmasıdır ki sözlerinin hayat yolunda kendi yasamında yer etmiş olması kendisini olumlu yönde etkilemesine sebebiyet verir bu da yasamında ya da yaşamın neresinde olduğunun farkındalığını oluşturur..

Her insanda mevcut olan ortak duyguların olması,kendi dünyasının başka aynada kendisinden farklı bir durumda sergilenen ortak duyguyu gördüğünde bir rahatlama hissine kapılır..
İnsanın doğa karşısında hata yapma, ayıplama korkusunun oluşması durumunun hafiflemesine neden olur,bütün bilinçli hatalar doğru bir şekilde kendimizi tanımamıza engel olur beraberinde olumlu bir ders cıkaramaz bir yapıya kapı açtırır.
Temelde baska dünya ile kıyas noktasında geldiğinde ise dünyanın oluşturduğu kurallar karşısında dimdik durArak kendi denetimine girmektense yüzmeyi bilmek daha önemli bir adım atmamıza vesile olur;ta ki ayna olan bizim kendimizi bulmamıza yardımcı olan bizi biz yapan dünyayla karşı karşıya gelene kadar

Temeli oturtulmamış bir halkanın içinde iken yaşama bağlanmış içinde inanç taşımayanlar için zordur;çünkü başka düşüncelerin etrafındaki düşüncelerinde önemini kurar.bu aynanın yansımasında kendisini görmesine fayda sağlamasıdır.insan temeli sağlam bir şekilde ana sutunların bilinerek köklerini derine saldırarak karekterini oluşturabilse başka düşüncelerin tamamen kendi düşünceleriyle değiştirip yaşamına entegre etmesindense başka dünyayla sadece gezi maksatlı bir tanışıklık yaşar.bu da kendi derinliğinde rahar bir yayılmayla derinilik kazanmasına sebep olur ki baska dünyanın kendisini dünyasında eritmesine izin vermemesidir.ve kendisinden kopmamasına sebep olur ki çok çabuk bozguna uğratılmadan yaşamına cesurca adım atmasını beraberinde getirir.

Yorulmak için gelmemişti dünyaya mahlukat onun için çok çeşitli yapıyı öğrenecek bir bakıma öğretmen olmadan öğrenci olacaktı,mantık ilie doğa arasında çok çeşitli yollar vardır.kendi doğasıyla barışık yaşayamayan başka dünya için adım atmaya yeltenirse başka dünyanın hayranlığında eriyip gider adım atmadığı taktirde baştan başlıyarak kendi dünyasıyla adım atmasına sebep olur..

Tembel bir gelecek kurmaktansa çalışkan bir ân kurmak daha kuvvetlidir. yaşamın kalan parçasında yol almak için zorluklar karşısındada ilerleyiş hızını hesaplamadığımız için önümüzü fazla tuzakta tutmanın manası da yoktur.

Biz kendi ayaklarımız üzerinde durmasını kendi yetkinliğimizle bilelim; çünkü bize yeni yaralar açtıran koca bir insanlık borcu var,
vicdan ana hat olursa deprem ya da yanardağ patlamasında oluşan zarar ve negatif ahlaki zorbalıklar neye göre değerlendirecek?