Kim bu gece kuşu yada kuşları? Uçar mı, kaçar mı, kanatları var mı? Hemen Baykuş mu geldi aklınıza? Gelmesin gelmesin... Gece kuşu bendeniz oluyor efem... Gecenin sessizliği ve sakinliği içinde sabahı bulmaya, sabaha varmaya gayret gösteriyoruz...

Ne yapalım bizim öyle kolay kolay uykumuz gelmiyor. Çağırsak da gelmiyor çağırmasak da. Bağırsak da gelmiyor bağırmasak da... Filistin de öldürülen, gelecekleri çalınan, hayattan koparılan çocuklar geliyor aklımıza zaman zaman. Sokaklarda yatan evsizler geliyor kimi... Bazı bazı dağlarda ki civan gibi evlatlarımız Mehmetçikler geliyor... Gel de Gece Kuşu olma hadi...

Hemen raftan bir kitap bana uçarak geliyor oku beni oku beni diyor... Biraz baksam kitaba sayfalarını çevirirken zaten uykum gelir... Gelir mi be! Gelmeyebilir de hiç belli olmaz... Yüzbaşı Tommiks ile operasyona mı gitsem yoksa Red Kit atını sürerken arkasına mı atlasam, çizgi mizgi romanlara dalıp uçsam...

Evet bu gün belki bir emekli olarak zor geçiniyorum ama hiç dert değil o durum. Ya birde benden kötü durumda olanlar var onlar ne yapıyorlar. Her şeye rağmen mutlu olup isyan etmiyorlar... Çok şeye sahip olmanın bir önemi yok ki yeter ki inancımızı imanımızı kaybetmeyelim...

Bakıyorum televizyona depremzede bir abla üç yavrusunu kaybetmiş ama zerre isyan yok yüreğinde. Biz kimiz ki isyan edelim. Ağlayabiliyorsak zaman zaman günahlarımıza, hatalarımıza ne mutlu bizlere...

Gece kuşları arkadaşlarım. Sizde dert ediyorsanız benim gibi bir şeyleri sizde kafaya takıyorsanız ölenleri öldürülenleri daha vicdanınızı kaybetmemişsiniz demektir. Bundan sonrada kaybetmeyin. Az kaldı zaten zalimlerin sonu yakındır ’’Zulüm ile abat olanın ahiri berbat olur.’’ diye de boşuna dememişler... Bütün Gece Kuşu arkadaşlarıma selamlar...