Siz de zaman zaman bazı evlerin bahçelerinde, bazı zamanda devlet dairelerinin resmi yerlerin bahçelerinde görmüşsünüzdür ’’Çimenlere Basmayın.’’ yazısını. Niye basmayalım, sebep ne? Bunu sorduğunuz zaman o çimenleri oralara ekenlere, net bir cevap da alamazsınız. Basma kardeşim biz de emir kuluyuz işte, tepeden gelen emir böyle... Tepede kim var çabuk söyle... Yoksa gizli bir el mi bu çimleri bize yasaklayan? Durun bakayım durun, Tapınak Şövalyeleri ile İllumunati filanda var mı bu işin içinde?

Halbuki ne güzeldir o çimlerin rengi de, kokusu da, o toprağın yumuşaklığı da... Tamam biz basmayalım çimlere de, kuşlar basıyor zaman zaman, kediler basıyor, köpekler basıyor, hatta zaman zaman tilkiler, çakallar bile basıyor, biz niye basmıyoruz. Biz bastık mı ceza var, onlar bastığı zaman ceza meza yok, ben de buna sinir oluyorum arkadaş...

Hani bir laf vardır ’’Filler tepişir çimenler ezilir.’’ iyi de o zaman siz de filleri terbiye edin biraz çimenlerde tepişmesinler... Fillerin ağırlığı tonlarca, ama biz insanlar zaten altmış yetmiş kiloyuz, fazla ezilmez çimenler...

Bir yerde, böyle bir yazı gördüğüm zaman ’’Çimenlere Basmayın.’’ diye, inadına basacağım tutuyor ve içimde o çimenlere müthiş bir basma duygusu depreşiyor... İçimdeki o ses ’’Haydi Ahmet şimdi tam sırası çimenler hasret ve özlemle senin onların üstünde tepinmeni bekliyor.’’ Diyor... Düşünebiliyor musunuz, çimenler ve ayaklarım, çimenler ve ellerim, çimenler ve ben. Heyoooo! Ne kadar mutlu oluyoruz, biz mutlu olmak için Mut’a gitmiyoruz... Çimenlere basmamız yetiyor da artıyor bile...

Düşünüyorum düşünüyorum cevabı var mı yok mu bilemiyorum. Yüzyıl önce de bahçelerde çimenler var mıydı? Büyük ihtimalle vardır var olmasına da, böyle ’’Çimenlere Basmayın.’’ diye yazılar var mıydı? Benim böyle beş on dönüm bahçem olsa ve ekili çimenlerim olsa bir tabela yapıp o araziye asarım ’’Ey vatandaş senden ricamızdır lütfen çimenlere basmadan geçmeyelim vallahi hakkımı helal etmem.’’ İnanın böyle bir yerim olsa ilk bu yazıyı yazar asarım tarlanın her yerine, çimenlere basmayın diyenlere inat...

Hıh ki Hıh! Çimenlere basmayacakmışız. Size ne kardeşim size ne... Çimenler ile aramız girip de aramızı bozmaya mı çalışıyorsunuz... Biz çimenlerden razıyız, onlarda bizden razı. Öyle geçip gittiğim zaman çimenlerin yanından sanki bana ’’Abi basmadan yine es geçtin bizi aşk olsun.’’ diye seslendiklerini duyar gibi oluyorum, ben de ondan basıyorum çimenlere... Yaşasın çimenlere basma özgürlüğümüz, kimse elimizden alamaz bu özgürlüğümüzü. Yaşasın çimenler ile teşrik-i mesaimiz ve kardeşliğimiz