Avluda duran menkıbeyi anlatırken
Yunus efendi:insanı toprak görmeli,ne olursa olsun diyor dedem ben pek anlamadım
Mehmet efendi:bir bulut esmada görünür yağan yağmur gibidir insan butut olmaya mahkum
Akif efendi:bir çok insan vardır kemik ve üstünde kılları eskimiş kalan
Yunus efendi:denizde insan sudur insanda insan bir damladır ama
Mehmet efendi:ağıt yakıldıgım gün şunu anladım biliyor musun yunus efendi,toprak olacak insan nasıl insanlar tarafından duygularıyla vaveyla çıkarılır ve duygular ölmüşken
Yunus efendi:aşk bakidir sen baki misin onu sor...
Akif efendi:sana sorsam ışıklar vardır yok olur ama sen varken ışık var mıydı onu sor
Mehmet efendi:deden yanlış söylemişki yaşarken bunu bilmek ayıp kalır bebeklere ölümü anlatmak gibidir
Akif efendi:benden önce ölen mehmet efendi ustamdır ustadımdır ,benden daha iyi bilir ama bilmek için ayıp değil gayıptır bilene soru sormak için mi?
Mehmet efendi:nesi ayıp biliyor musun,öldüğünde bunlar başına gelir iyi öğren,sen sen ol başkasına danışma nesi var deyip seni başına düşünmeyip de ağladıklarına yaslarlar...
Yunus efendi:ben yaramda bir dirhem acı değilim dedem için intihardan kurtardım ,ölüm için yakamda gözüm alnımın ortasındayken vuruldum çay kahve içerken yaslandığım ölüm için çok ruhla seviştim bunları bilmek öğrenmek için ruhlarla düşünmektir amacım,hazreti fatimanın makberini göğsüme dolayınca anladım işte ölmüşü bir diri iyi anlayabilir ..
Mehmet efendi:ölçüsüz konuştuğunda hesap kitap sormaz sana Allah,sen de beni dinleme artık ..
Akif efendi:nasıl olur nasıl...
Yunus efendi:ölmek lazım bazen ruhlarla yaşıyorken dirilmek...
Ve aşk ölmemiştir hiçbir zaman...

Gezgin imgeler...