BABA’NIN EVLADA KATTIĞI GÜÇ

Emeğe karşı vefalı, kadirşinas, hatır sayan evlatlar yetiştirin!

Baba, oğlunun omuzuna elini koyar ve sorar; "Oğlum, sen mi yenersin, ben mi yenerim?"
Oğlu cevap verir; "Ben yenerim baba!"
Baba tekrar sorar; "Oğlum, sen mi yenersin, ben mi yenerim?"
Oğlu tekrar; "Ben yenerim baba!" diye cevap verir.
Bu sefer baba, oğlunun omuzundan elini çeker ve yine sorar; "Oğlum, sen mi yenersin, ben mi yenerim?"
Oğlu "Sen yenersin diye cevap verir!"
Baba, şaşkın bir şekilde; "Emin misin oğlum?
Az önce iki kere sordum; "Ben yenerim dedin.
Şimdi ise sen yenersin dedin!
Sende mi kafa karışıklığı var, ben mi yaşlılıktan yanlış anladım?"
Oğlu cevap verir; "Hayır baba.
Ne bende kafa karışıklığı var, ne de sen yaşlandın.
Sen herzaman, dünyanın en genç ve en guçlü babası olacaksın gözümde!
Baba’nın şaskınlığı bir kat daha artmıştır. "Peki böyle düşünmene sebep neydi oğlum?"
Oğlu cevap verir; "Evet baba.
Elin omuzumdayken, kendimi o kadar güçlü hissediyordum ki, dünya karşıma çıksa ezer geçerdim!
Ama elini omuzumdan cektiğinde, ne kadar zayıf ve güçsüz olduğumu gördüm!"

Eğer babaysanız, evlatlarinızin üstünden elinizi çekmeyin.
Ölünceye kadar çekmeye hakkınız da yoktur!
Eğer evlatsanız, kaç yaşında olur ise olsun, babanızın arkanızda duran bir dağ olduğunu unutmayın!
Vakti geldiğinde, başınızdan defetmek için huzurevine kapatmayın!
Çünkü o el ebediyen omuzumuzdan çekilebilir!
Siz de, çelimsiz ve güçsüz bir birey olmaktan öteye geçmezsiniz!
Çünkü babalar yük değil, güçtür!