Makberden uyanık kalarak bir iççekişle avluya inerken
Mehmet efendi:yol bilmem kaç duvar arkası çıkar,seni bildim bileli bir rüzgarım ,oturmuşum bir selvi boylum çıkmaz karşıma ki öpeyim doya doya...
Akif efendi:ben deli fırtınaydım eskiden,sözüm söz üstüneydi,ayağı nasırlı annem kurtardı beni
Yunus efendi:aşk kor gibi yanarken,huzurla mutmain kalırken kimi niçin neyi düşünür efendiler ?
Mehmet efendi:Fır diyelim uçalım kanatlarımız olsa aşkı soyuyoruz gibi geliyor,tenekeye vursak bir oruç vakti kalbimiz sanki bizi çağırır yanına
Kalp söken sen uçmuşsun zaten,uçmakla yanmak birdir biz de
Akif efendi:sana nasırlı annenin şefkatli gözleri olmazsa rağmetin eldeğmemiş kulübeleri ,saltanatları ,şatoları neye yarar...
Yunus efendi:gül gibi bir renk gelmez dünyaya,gülü dikene değişmedim amma Mehmet efendi düşüncelerimi değiştirebilirsin,cennet için yaşayan insan cehennemi niçin istesin?
Akif efendi:cennet için gözkapaklarını oynatarak bir gözlerinin gözyaşlarını döktürerek yakalayabilirsin
Mehmet efendi:yalnız öl yalnız diril,annene muhtaç kal nerede yazmış Akif bey ölmeden önce ölmek bir de cennet için de cennet cehennemin köşesindedir,orda cehennemin narası alevli cennet aşkıyla dönüp kalmak yok ki
Yunus efendi:bazen bir yaşam gibi düşünürüm aşkı bazen molalar verilir bazen balığa çıkmalar sahi Mehmet efendi yaşam hala yaşanılırken sana değen ölümün rengini de anlatabilir misin?
Mehmet efendi:nâhoş kalır bu imtihanın anlamı kalmaz ki ,amma sana anlatayım
Dört nal peşindeyken bir huri vedâ edecekken bir güne ölmek tatlı gelir önce,ama ben dirilen taht üstündeyken gram pişmanlık yaşamadım,ben mi ölüyüm bedenim mı anlamadım önce sadece kalan katmerli soğuk sular kaldı yaşamdan bana dönük şeyler,bazı bazı ölüm olsa mıydı acaba diyorum,
Yunus efendi ,siz Akif efendi nereden düşmüştünüz?

Gezgin imgeler...