Saat iki sularında
Kaçırıyorum yüzümü kitabın yüzellialtıncı sayfasındaki kutsal kase ailesinden ...

Odamın kapısına doğru çevriliyor gözlerim

O da ne..
üzüm salkımına benzeyen bişey sanki..

Ve çanağın içine dolarken kırmızı yağmur damlaları


...

Doğru sahil diyorum kendime ..
Doğru iki teker yoluna..marş marş


Toprağa yağarken yağmur
Ah! Parmaklarımdan yukarıya doğru yürüyor damlalar..

Dilimde su tadı..
Saçlarımda çiçekler..


Akvaryumda durmadan hareket eden
balığım sanki ordan oraya

çıkış yolu yok anlaşılan yollar ayrılmış
Oysa ne güzel  geçinip gidiyordu arabalar...


Fenomen bir kaç bulut önderliğinde beş sularında
Hafif güneş açıyor..

Işık tutuyor içimdeki gizemsel bir düşünüre
...
Biraz takılıp çatalçeşmede

Adaların
Yakın göründüğü yere kadar gidiyorum

Uz değil
Az buzda değill..

Omuzlarımdan usulca akmaya başlıyor
Havanın renk degişikliği

karanlığa doğru taklar hazırlıyor akşam saatleri seyretmek için geceyi..

Dağılmayı bekleyen bulutlar gibiyiz
Başka iki tekerlilerle..birlikte ...

Dönerken eve

Yarın çocuk sevincimi doldurup ceplerime
Düşeyim diyorum anadolu yakasından..

Doğru gideyim karşıya yaz örgümü g’örmeyeli günler oldu ve
Sürüncemede kaldı diyaloglar..

İçimden bir ses diyor ki
Kolaymi iki tekerle
Rumeliye kadar yolun var...