fare kapanına tıkılan fil oldum kimi zaman kimi zaman da peynir, o kapanda avlanan tamam yenen olmalıydı orası.. bazen ateş oldum bazen de ateşe komut sular durulduğunda kendime baktım her şey olmaya heves eden hiç gördüm yansıyan suretimde suratımı asacak yer aradım aynalarda kapılar aradım sonra anahtar sonra yol sonrası yordam ömrümün içine hayatlar aldım hepsine hayatım dedim inandılar insan inanıldığı müddetçe kendine güveniyor en başta sırrını çözüyor aynanın kırıyor daha sonra kendini pekiyi hisseden karne gibiyim bu aralar belki bu yüzden kalmak istiyorum sınıfta ama beyazla yazılıyor hep adım adınla kara tahtada... |