İlkokul birinci sınıfta o meşhur Alimiz vardı, hani durmadan ’’Ali ata bak, bak Ali bak.’’ ya da ’’Koş Ali koş.’’ diye emirler verdiğimiz. Bir de arkadaşı Oya mı vardı, yanlış hatırlamıyorsam... Oya’ya da durmadan topu tuttururduk. Artık tutar mıydı, elinden kaçırır mıydı, orası biraz muamma... Oya ile Ali kardeş miydi, arkadaş mıydı, orası biraz karışık.



İyi de Ali ata bakarken bu at Aliye hiç huysuzluk çıkarmadı mı? Hiç çifte sallayayım demedi mi? Ali’de dönüp ata ’’Ben senin tay olduğun toy olduğun zamanları da bilirim kerata.’’ dememiş midir? Kara tahta da bunları yazmak için o küçücük ellerimizle ne tebeşir tozları yuttuk. Şimdilerde kara tahta da kalmadı okullarda...



Ali ata, atlara defalarca baktı o yıllarda, defterlerine yazdı yazdı durdu, bilinçaltı darmaduman, şimdilerde ganyan bayilerinden çıkmıyormuş duyduğumuza göre bu Ali... Ne yaptınız yahu Ali’yi kumarbaz yapıp çıkmışsınız. Keşke Ali ata bak yerine, Ali karıncaya bak ya da aslana bak filan deseymişsiniz, karınca gibi çalışkan ya da aslan gibi kuvvetli filan olurmuş...



Ali ata bir daha bak, dön tekrar tekrar bak. Biz Türkler millet olarak atları çok sevdik, yeri geldi onlarla cenge gittik, yeri geldi yük taşıdık, yeri geldi gelin almaya onun ile gittik, kımız diye sütlerini bile içtik, ne ola ki gıklarını bile çıkarmadılar o mübarekler.



Ali, ali, atı da çok yıpratma, gücünden fazla yük yükleme ata. Hele de o yollarda araba çektirirken, sırtında şak şaaaak diye kamçıları indirirken, bir daha düşün. Onun da Allah’ın yarattığı bir can olduğunu asla aklından çıkartma. Hele de Hazreti Mevlana’nın şu sözünü hiç mi hiç unutma ’’Hayvanlar Allah’ın sessiz kullarıdır, onlar kendilerine yapılan haksızlıkları, eziyetleri kıyamet günü Mahkeme-i Kübra’da herkesin önünde haykıracaklardır.’’



Bir de bu insanların, At Kardeş, senin ile ilgili çok manidar bir lafı var ’’Atın ölümü arpadan olsun.’’ diyorlar. Bunu sen belki duydun, belki duymadın. Duymadıysan ben şimdi sana işittiriyorum işte. Arpalar hormonluymuş galiba, aman diyeyim, çok yeme, sonra ölümün arpadan olur da bizden bilirler... ’’O güzel insanlar o güzel atlara binip gittiler.’’ Ali ile Oya da içlerinde...