Sevenler Ayrilmasin

Ben hic tüfek tutmamistim henüz
Bir Abim var cok büyük avci
Dünyanin sayili avcilarindan biri belki
Bir gün beni yaninda ava götürdü
Bana tüfek atmayi ögretmek icin
Balikesir sehrinin Yeniköy ovasinda yürüyoruz
Bir saksagan agac dallarinda ötüyor
Ne güzel siyah beyaz renkli
Hic anlayamadim aniden tüfek patladi
Tüfegi patladan abim hersey cok hizli oldu
Gelen seslerden yüregim cizladi
Saksagan tepe takla dallardan düstü
Neden vurdun onu abi yazik degilmi
Verdigi cevap beni hic tatmin etmedi
Onlar insanlara zarar yapar bu günah degil
Cok konusma kardesim devam yürüyelim
Geldik ovadan Yeniköy tepesine
Aycicek tarlasindayiz
Dolu tüfegi elime verdi
Bir aycicegini hedef gösterdi
Hadi vur o aycicek basini
Ve namluyu cevirdim aycicegine
Üzerine bir serce kusu geldi kondu
Ateslemek istemedim hedefe
Abim kizdi daha ne bekliyorsun
Bak kusta geldi avlanmak icin
Hadi bas tetige
Gözlerimi kapatip cektim tetigi
Aycicek basi sapindan bölünüp uctu yere
Hedefi vurdum erkek serce kusuda
Zavallinin gagasindan kanlar süzülüyor
Birde gelmezmi sevgilisi yanibasina
Disi serce kusu sevdigine son kez bakiyor
Bakislari yüregimi yakiyor
Gözlerim yaslarla doluyor
Tüfegi birakip hizlica tepeden gittim kalbimde siziyla
Ben tüfekle iki sevgiliyi ayirdim
Bir türlü kendimi hic af edemedim
O günden beri bütün avcilardan hep nefret ederim