Hafta sonu bir etkinlikteydim. Bir ürüne yönelik festivaldi ama onun ötesinde farklı bir anlam ifade ediyordu. Gelecekle ilgili başka başka düşünceleri olan nice insan bunu fırsat bilerek ortamda boy gösteriyordu. Genç bir mülki amir dikkatimi çekti. Genç yakışıklı ve sempatik. Ev sahibiydi. Konumunun farkındaydı, bulunduğu yere uyuyordu ve belli ki kabul görüyordu. Ortamı yönetebiliyordu.
...

Geleceği var diye düşündüm. Bu yaşta bu pozisyon. Önünde nice yıllar var. Ya bir yerde daha ileri bir amirlik veya genelmüdürlük. Mutlak bir yerde görülecek. Elinden tutulacak ve bir yere getirilecek.
...

Yaşına eğitimine baktım. Memleketine yakın çevresine göz attım Çok genç henüz. Otuz yeni aşılmış. Yolun başı sayılır. Hızlı mesafe kat etmiş. İyi konum elde etmiş. Ancak bir tanıdığım amirin sınıf arkadaşı, aynı okul aynı bölüm mezunu o zorlukla gümrük memurluğu yakalayabilmişken dönem arkadaşı hangi noktalara gelmiş., nasıl tırmanmış. Nasip kısmet işi bu. Birilerinin önü açılırken, birileri zorlu mücadelelerden geçiyor. Ekmeğe uzanmanın güçlüğünü tüm benliğinde yaşıyor. Günümüzde o bile çok şanslı. İş bulamamak eve ekmek götürememek de mümkün.
...

Çaba ve emek bir yere kadardır. Şanslı doğacak şanslı olacaksınız. Birilerinin omuzuna basacaksınız. Bir yerlere geleceksiniz. İyi bir hayat süreceksiniz. Bu sizi ilelebet götürür mü baştan düşüneceksiniz. Bazen insanın tökezlediği oluyor. Baş aşağı gidebiliyor. Elinizden tutanların beklentileri büyük olabiliyor. Sizi bırakabiliyor. Bu durumda başkalarının tasallutuna muhtaç olunabiliyor.



Kemal GÜL
19.09.2022