Her zamanki gibi.öfke.nöbeti geciriyordu..
Ağız dolusu cümleleriyle onu aşağılıyordu..

Elindeki çay bardağını kadeh tokuşturur gibi uzatıp kapıyı gösterdi
Tahir’e.

Defol..

Dudağının sol tarafını
İnmeden kalma gibi şekil yaparak
İçeriye dogru yürüdü tahir..


bir sıgara yaktı..
Balkona çıktı...
Çevreyi görüyormuş gibi süzdü..
Planinı uygulamak.icin derin nefes aldı..
Bu çile çekilmez...

Uçakla iki saat.




Hedefe kilitlen..dedi kendine
Acele et..
Ayakların ellerin olsun
Bavulunu aç
Bilet sorgula
Ayrılığın en konforlusundan..
Baletler gibi süzül çık kapıdan


Necla nin öfke nöbeti bitmişti
Lakin her yer sütdikendi..

İki saatliğine evden göndermenin yolunu buldu..

Hız önemli..
Zamanla yarışmalısın..

kırık not almış öğrenci üzüntüsü gibiydi içi..

Ve türlü üzüntüler tatmış yetişkin bir ögrenciyi zayıf not üzüntüsü ne kadar sarsabilirdi.ki..
hissettigi de tam olarak buydu...

bir uçuş duygusuyla kanatlandı ayakları
Bir anda durdu
Bekle dedi..


Iki kaşını hafifce yukarı kaldırıp
koltuk ucunda semt oturuşu yaptı kollarını dizlerinden sarkıtti..

Kapı kapandı...kocaman yutkundu..

1 saatte hazırlandi..
Tam çikarken

Üç düğmeli ceketini dilsiz uşağin üzerinden aldi omzuna götürdü serçe parmağına asti..



Necla aşam eve döndüğünde

Tv kapalıydı ışıklar açık değildi.

Ağır bir eşsizlik vardi evde..


Bahçedeki kuş sesleri ovalara dağılmış

yatak odasındaki dolaplar açılmış
Boş askılar duruyordu..
Çekmecesi boştu..

...

Yatağın üzerinde not vardı.ve.bin kelimeye bedel
bir resim ikiye bölünmüstü


Keskin dilin
Bu kez sert biçti Tahir’inın kalbini ...
Bitti...