Kalp atışlarıma değsin gülüşlerin, güldüğüm yerden sev sev ki!
Sevildiğim yer/den değsin gözlerime gökyüzü, ıslanayım aşkın toprak hali olan aşk-ı derun yüreğinde ve sevgi yağmurunda açsın gamzelerim kuruyup kaldığım çöl değil aşka aşık toprağım gibi çağlayan can vatanım gibi seveyim yürek evimden öyle asil kal ki!
Öyle asil yaşayayım ki! Seni öylesine değil elbette sevildiğim ve sevdiğin kadar seveyim hayal hayalim...

Tanrı’nın umut, umut ektiği neşeli yüreğime saliyesi her saniye seveyim gelişini/gidişini özgöğüm gibi özümden çıksın her lisan sana
saygı ile eğilen yüreğim yine saygı ve sevgim ile gülyüzüm/gülyazım ol her kelamıma senden özgesi olmasın asıl sevgi söz bu değil mi?
Kırmamak ve kırılmamak için özenle seçeyim şirin sözlerimi öyle seveyim ki! Gülyazım ruhunda huzur bulayım ruhum, ruhun olsun sevgilim!..

Şimdi sözlerimde ve sende ve hayalinde çekip gidecek odamdan biliyorum.
Elde durmaz ve tutsam gözde kalmaz hayaline yokluğunda ne destan yazdım diye belki de kahkahalara boğulurum bilirsin gülüşlerimi severim en çok kendime gülmeyi hayalden hayal yanım gülmek kadar güzel bir şey daha varsa o da güldürmek değil mi sevgilim...

Şehrimin her yanı kadar güzelsin vatanım gibi asilsin bilirim, hayalim hayalde olsa bakışlarının can alışlarını öyle hayal ediyorum.Hayranım belki her haline ne biliyorsun tatlım bu hayal benim hayalim değil mi ? Elbette ikimizin ama bilirsin ki! Sevenler, iki bedende bir yürek ise o zaman seni de ben yazıyorum sen de o aziz yüreğin ile çiz yine düşler ülkesinde bizi..

Çağları aşan yüreğim ile karşındayım, karşında daha ne istiyorsun, varsa seni benden çok seven özgöğüm kalemi kırmaya, kağıtları yakmaya hazırım dur "ne sitemi?" deme, dedim bile sevdiceğim deme ben de insanım ya vardır ya yoktur elbette varlığı can yakacağına yokluğuna razıyım ama her şeyin elbette hayal, hayalim sen de hâli hazırda sana yazılmış gibi okuyorsundur düşler ülkesinin kralısın belki bilmem belki de öyle nerede sahibi bu sahipsiz mektupların neredeki!
Düşlerimin sahibi hu hu anladım, anladım da daha yaz diyorsun duydum soruyorum bil bakalım bizi hangi konumda bir araya getirir iki ya/kası bir araya gelmez düşlerimiz inan bilmiyoruz deme, deme dedim bile ah ömürgöğüm ah canevim inan bilmiyorum, bilsem ve inansam ama inan senin kim olduğunu dahi bilmiyorum baki selam canyarım gönül adım ’canevinden’ öpüyorum ’ömürgöğüm’...

Saliha İnan
02.07.2022