“Anamın yanına gidersen
Benim için de öper misin?”



Gider misin ne demek evlat
Etle tırnağın hikâyesini bilir misin?


Ne söylesem söz bir eksik
Ne yazsam imla hatalı her cümlem


Kuru dallarıma kuş konduruyorum bazen
Bir yanım yeşeriyor ama diğer yanım hep kuru


Bilmiyorum köle pazarında hasreti tanıdın mı sen oğul…
Siz olmasanız da ananızdan ayrı günüm geçiyor mu sanırsınız?


Hiç umurumda değil dört duvarla yalnızlığım
Her gün gönlümün siyah beyaz perdesinde sizli bizli bir film izliyorum ki ben



Bazen abini yirmi üç nisan da görüyorum hem de ana okulundayken!
Bazen de araç bulamayıp da kucağımda seninle hastaneye koştuğum sahneler çıkıp geliyorlar bir yerlerden.


Tutmanın mümkünü yok ipi kopmuş uçurtmayı evlat
Kenara koyup ince sızımızı, doktor Gülce Nurten örnek diye basacağız bağrımıza bıcırık kızımızı…



Yağmurla bulut, suyla ateş, iki ayrı dünya
İyi oku unutmak sözcüğünü babacığım, iyi oku ki farkına varabilesin her duygunun bir törpüsü vardır mutlaka.



Şunu da iyi bil evlat. Hayatın, yani, acının, hüznün,
huzurun ve mutluluğun da bir tartısı var.
Lütfen vazgeçmeyelim asaletimiz, kimliğimiz doğru bildiğimizden


Ve dönen dönse de yolundan biz dönmeyelim yolumuzdan



Aldım selamını babacığım
Hem sarıldım hem de sayısızca öptüm ananı mermer kokusuyla, ben hep yanı başındayım sahipsiz değil ananız sakın unutmayın…


Konu anneyse her sözünüz emirdir çocuklar
Unutur muyum sanırsınız benden önce annesiz kalmışlığınızı?