KIZ BABASI OLMAK
Bazı şeyler vardır bu hayatta. Anlatılmaz, yaşanır. Ne zaman yazmaya yeltenseniz de bir şeyler sizi yazmaktan alıkoyar. Akıl sır erdiremezsiniz ama yazmadan da edemezsiniz. Kız babası olmak da işte böyle özel, bir o kadar da güzel bir şeymiş gördüğüm ve hissettiğim kadarıyla. Kendimi bu yönümle çok şanslı hissediyorum. Şükürler olsun.

Peki nedir beni bu kadar şanslı hissettiren? Babalık başlı başına özel bir rol, ömür boyu sürecek bir sorumluluk. Ama kız babası olunca insanın hassasiyeti daha bir artıyor. Etrafındaki herkeslerden onu koruyup kollamak, hatta saklamak istiyorsun. Her geçen gün onun büyüdüğünü görüp sana bağlanması izlemek ise bambaşka bir duygu. Öyle güzel duygular yaşatıyor ki insana o minnacık yavruya bırakın kızmayı, sert çıkışmayı bile doğru bulmuyorsunuz. Sizin için önemli olan, başkası yapsa kıyametleri koparacağınız şeylerde söz konusu kızınız oldu mu akan sular duruyor. Bu duruma üzülseniz de kızımdan daha değerli değil deyip hiçbir şey olmamış gibi yapıyorsunuz.

Çünkü kız çocukları babalarının prensesleridir. Hayatlarında yer edinen ilk erkekte babalarıdır. Sizden sonra başka erkekler hayatlarına her ne kadar girecek olsalar da babalar hep ilk olarak kalacaktır. Sanki babalarının yaşadığı bu duygu selini kızlar da hissediyor ve öyle davranıyorlarmış gibi geliyor bazen. Anneleri bile kıskandıran bu baba kız sevgi yumağının önünde sanırım hiçbir şey duramaz. Sevildiğini yürekten hissetmek iki tarafa da daha içtenlik ve samimiyet kazandırıyor. Sabah kalkınca ilk babayı arıyor, uyanıksa seninle birlikte gitmek için hemen hazırlanıyor. Çorabını eline alıp giydirmen için sana veriyor. Bunu yaparken gözlerinin içi gülüyor ama bir yandan ya götürmezse diye bir eliyle paçandan yakalamış bırakmıyor.

Dünyanın en tatlı ama aynı zamanda hüzünlü vedası bu olsa gerek. Biraz sonra bırakacağını bile bile kucağında evi turlamak, sonra anneye vermek. Kapıyı güç bela kapatıp o ağlamayı en derinden yaşamak. Gene üzdüm kızımı deyip işe gitmek. Gelince de herkesten önce kapıya gelip kucağına atlamak. Üstelik bunu gülücükler saçarak yapması da cabası. Baba varken uyumayız, çünkü babayla yaramazlık yaparız. Anneyle de yaparız elbette ama babamla daha bir güzel yaparız. O bana kıyamaz. Ben de uyumaktan babam sayesinde kurtulurum, böylece hem daha fazla yaramazlık yaparım hem de daha fazla oyun oynarım. Anneler iyi bilir bunu. Çoğu zaman uyuma seansı öncesinde babalar kapı dışarı edilir. Babalar ve kızlar ayrı bir köşeye savrulur. Ama yürekler aynı şeyler için atmaya devam eder. Birlikte aynı ortamda bulunabilmek…

Böyle bir şeydir işte kız babası olmak. Zor ama bir o kadar da gurur yüklü bir sorumluluktur. Hele ki aranızdaki bağı yıllara rağmen koparmayıp güçlendirmeyi başardıysanız dünyanın en mutlu, en şanslı babalarından biri sizsinizdir. Çünkü her koşulda sizi sizden daha çok düşünen bir kızınız vardır. Bunun keyfini çıkarın. Selam olsun babalara ve kızlarına.

NECATİ DİLEK