Nur ve Kir

’’Her şey akar: su,tarih,yıldız,insan ve fikir...
Oluklar çift:birinden nur akar,birinden kir.’’

(Necip Fazıl Kısakürek/ Sakarya Türküsü)

Bazen sayfalar dolusu yazıya bedeldir iki satır şiir.Üstat yerli yerince özetlemiş aslında durumu. Başka söze ne hacet diyesi geliyor insanın. Ama herkes kendince bir şeyler katabilmeli hayat denen üç günlük sayfalara.Bunun içindir ki yaz dedi yürek ve onu kırmadı kalem. Beyaz sayfalara aktı gitti. Hayat da böyle işte. Hiç bitmeyecekmiş gibi önümüzde akıp gidiyor. Bir an ensesinden yakalayacakmış gibi yaklaşıyoruz sonra da hiç ummadığımız kadar uzaklaşıyoruz ondan. Ama aslı astarı zaman geçiyor, hayat akıyor. İnsanlar bir bir düşüyor toprağa.

Kim ne derse desin korkuyoruz toprağa düşmekten, unutulmaktan. Kabul edin daha şimdiden sarmadı mı ölüm korkusu? Üstelik ne idüğünü bilmediğimiz küçük bir virüs yüzünden. Bunlar böyle sürüp gider. Çok takılıp kendimizi yıpratmaya gerek yok. Çaldı mı hayatın son gong zili, işte bitti hayatınızın süresi. Bundan kaçamayacağımız muhakkak elbet. Size tavsiyem buna takılıp kalmaktansa hayat pınarınızdan ne akıyor, ona bakmanız? İnsanlara huzur ve mutluluk veren nur mu, yoksa iğrenerek baktıkları kir mi?İşte asıl mesele doğru
kaynağa erişmek, onu akıtmak.

Hani güzel bir söz vardır dilimizde: ’’Eşek ölür semeri kalır,insan ölür eseri kalır.’’ Hareket tarzımız tam da bu doğrultuda olmalı. Madem mukadderatı değiştiremiyoruz, ama güzel isim bırakmak bizim elimizde öyle değil mi? İyiliklerle, yaptığımız çalışmalarla, faydalı işlerle anılmak hoş bir duygu olsa gerek. Bu da iyi insan olmakla mümkündür zannımca. Oluklardan nur akacak, akmalı öyleyse. Karınca kararınca herkesin çorbada tuzu bulunsun. Kimisi yaralı yüreklere gösterdiği bir tebessümle yapar bunu,kimisi uçurumun kenarındaki bir garibe el uzatarak
yapar.Kimisi de muhtaç durumdaki insanlara umut olur, öyle yapar.Ama yapmak isterse insan, pekala pek çok şeyi yapar. Yeter ki yapmak isteyelim, yeter ki hayat pınarlarımızdan doğru kaynağı akıtalım. Kirden uzak durun/duralım öyleyse. Gördük ki, oluklardan akan kirin kimseye faydası yok: Acı,gözyaşı,korku,nefretten başka bir şey vermiyor biz insanlara.
...

Nur ve Kir
’’Kirden uzak durmak,nura yakın olmak en büyük gayemiz olsun. Çünkü hepimizin buna fazlasıyla ihtiyacı var. Şayet kurtaracaksa bizi bir sihirli değnek, bu kirden uzak olacak elbet. Haydi,durmayın, tıkayın kir oluklarını. Acıdan,gözyaşından,korkudan,nefretten kurtulalım. Açalım nur oluklarını. İyilikle, güzellikle kurtaralım güzel dünyamızı.

Necati DİLEK