Dünyanın yuvarlak olduğunu anlatmak için, denizde size doğru gelen bir gemi örneği anlatılırdı.

Ufuktan yaklaşan bir geminin önce dumanını, sonra bacasını ve daha sonra tekne kısmını görürüz! Eğer Dünya yuvarlak olmasaydı gemiyi bütünüyle görebilirdik! Diye bitirilirdi.
Ama siz, dünyanın yuvarlak olduğunu bir türlü kabullenmezdiniz!

Ben de masum bir aşk kullanılarak bitirildiğinde ne kadar acı verici olduğunu anlatacağım.

Aşk; Ufuk çizgisi ötesinden,
gökyüzünden,
gaipten,
Hiç olmadık bir zamanda karşınıza çıkar.
Siz Dünyayı yuvarlak olduğunu bilseniz de,
aşk, dört köşedir.
Hatta aşkın karekökü vardır.
Düştünüz mü içine,
çarpan sarmallarıyla dünya durdurur ve
siz dönmeye başlarsınız!
Siz döndükçe sarmal büyür!
Büyür büyür ırmak olur.
Deniz olur,
Dağ olur!
Bazen bir girdap,
bazen dehliz olur!
En çok da,
geceler gündüz,
gündüzler,
karanlık,
zulmet gece olur!
Artık zaman ve mekân kavramı sizde anlamını yitirmiştir!
Kendinizi tamamiyle unutmuş,
emre amade bir köle olmuşsunuzdur!
Artık maşuk’un avuçları içindesiniz!
Maşuk’un her anlamda,
her alanda yaşayamadıklarını yaşatıyor,
onu mutlu etmeye çalışıyorsunuz!
Maşuku mutlu görünce,
siz de mutlu oluyorsunuz!
Ve derken vakit gelir.
Mutlu etmek için maymunluklar yaptığınız maşuk, doyuma ulaşmıştır!
Arık maşuk yavaş yavaş,
farklı bahanelerle, size dünyanın yuvarlak olduğunu gösterecektir!
İlk kopuşlarda,
aşka yaklaşımınızda çelişkiler yaratsa da,
affedecek,
aynı zamanda gidişin ayak seslerini de görecek, duyacaksınız!
İkinci catişmada bedenin de gittiğini göreceksiniz!
Üçüncü ve daha sonraki çatışmalarda maşuk’un ruhunu da alarak gittiğini, geride bıraktığı yangında dumanlar tüttüğünü görecek ve dünyanın dört köşe değil,
yuvarlak olduğunu öğrenenirsiniz!

Efkan ÖTGÜN