Cide !..
Cide’de dört yıl dört ay
2001 mevsim bahar aylardan nisan’dı
elekten elenircesine yağmurlu bir gündü
dumanlı sisli sivri küre dağlarından inebolu’ya
ordan sahil boyu yoldan yağmur altından bozuk
yer yer uçuk göçük çamurlu yoldan Cide’ye
şoförüm bizim savaş deli göz anca o başarırdı
bu şartlar altında
cide sahil ilçe
iş yerimiz NOTER yazılı küçük tek oda
katibe karşıladı bizi
yeşim’miş ’ yeşim çiçeği’ dedim içimden
çalışma masası önünde duvar dibinde eski bir soba
tütse de ( çarnar) iyi kötü yanar çoğu kez inadı tutar
yanmaz yanmam da yanmam der kösnür durur
ilk bir hafta kara yolları lojmanlarında kaldım
hem uzaktı hem şef efendi çıkmamı ima ediyordu
sıkılır oldum
’ ayrılacam bırakıp gidecğim ’ dedim
’bırakma gitme alışırsın ’ dedi katibem
’ kalacak yer sorunu ’
’ bulunur buluruz ’ dedi ısrar etti hanım hanımcık
nitekim çarşıda iyi kötü bir ev bulundu rahatladım
işe de alışıyordum kalmaya karar vermiş böylece tam
dört yıl dört ay kalmış oldum Cide’de
Cide’yi cideliyi çok sevdim doğasıyla insanıyla sevilmeğecek
gibi değildi
insanı uyumlu uysal kibar kaynağı istanbul olan şehir kültürlü
doğası orman yeşili doğlardan doğup denizden batan günerşiyle
bahar aylarında yeşilin yetmiş iki tonu
sonbaharda sarının morun sarmaş dolaş renk cümbüşüyle
tam bana ruhuma duygularıma göre bir doğa
hele denizle güneş arasındaki flört renk büyüsu
işte cennetten bir köşe diyesi geliyor insanın
gel de yazma

07. 04. 2022

cide anılarından
defter 2
sf. 73