Ne zaman ki aklımda ve gönlümde yer eden benim için çok önemli ve değerli bir insanı kaybettiğimi gördüğümde yaşam damarlarımdan biri daha kopuyor demektir.

Sezai AYDIN. Hocam-Ustam ve Harika İnsan.
Enis Fosforoğlu Tiyatrosunun "Turizm Patlaması" adlı oyunuyla gittiğimiz bir Ankara turnesinde oyun öncesi verilen kokteylde ellerinde kırmızı güllerle bizleri karşılayan usta oyuncular arasında kimler yoktu ki...
Kırmızı gülümü ben canım Sezai Aydın hocamın elinden almış ve ilk dansımı onunla yapmanın gururunu yaşamıştım.
Sonraki yıllarda İstanbul a taşınmış ve Moda semtine yerleşmişti. Sıkça karşılaşıyorduk.

Dünyanın en muhteşem seslendirme ustasıydı. O seslendirdiği için olsa gerek nice dizi ve filmleri bayılarak izledik. Tiyatro oyunlarını unutmamız olası mı..

Ahh! Giden onca yeri doldurulamaz insanların ardından nefes almam çok zorlaştı.
Bu kokuşmuş düzen ve toplumun arasında yaşamaktansa onurluca veda etmek daha mı yakışıyor gerçek insanlara...
Her gece gök yüzüne bakacağım. Eminim ki en parlak yıldız Sen olacaksın Hocam.

Paylaş:

1 Beğeni

(c) Bu yazının her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Yazının izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

Yazarın Önceki Yazısı Yazarın Sonraki Yazısı

Yazıyı Değerlendirin

Bir kırmızı gülün hikayesi Yazısına Yorum Yap

Okuduğunuz Bir kırmızı gülün hikayesi yazı ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?

BİR KIRMIZI GÜLÜN HİKAYESİ yazısına yorum yapabilmek için üye olmalısınız.

Üyelik Girişi Yap Üye Ol

Yorumlar

İlhan Kemal, @ilhankemal

20.12.2021 21:54:01

9 puan verdi

''O güzel insanlar...'' klişesinden gideceğimü kusuruma bakmayın. Çok tekrar edilse de bu klişe, az kaldı, ardından söylenecek kalitede insanlar tükendi, tükenecek. Sonrası bir sessizlik olacak geride kalanlar için. ''İşte bu hatıralar o sessizlikte saklandıkları yerden çıkar, bir fısıltı halinde sahneye dökülürler.'' Boyle olmayacak Haldun Usta; benim ümidim yok. Saygılarımla.