1986 yılı okullar açıldı, toplamda 20-24 öğrencim vardı.
Giresun’un yüksekteki ilçelerinin birinin köyündeyim. Köyün de mahallesinde..
Birinci sınıfa Adem diye bir öğrenci geldi.
-Ademe dikkat et, dediler.. Adem hazır cevaptır..
Öteden beri bayılırım çocukların farkına varmadan söyledikleri doğaçlamalara..

Yazdan kalma bir kasım günü çocukları aldım. Karşı tepedeki çam ormanına gittik. Hem kışlık kozalak toplayacağız, hem eğleneceğiz..
Yanımızda götürdüğümüz çuvalları doldurduk, oturduk, dinleniyoruz.
Bir saksağan geldi, çam ağacının tepesine kondu..
Adem bir saksağana bakıyor , bir bana..
-Adem acıktın mı? dedim. Başını sağa sola saldı .
-Hayır, dedi.Ademin gözü saksağanda..
-Adem şimdi bir tüfeğimiz olsa.. Şu saksağanı vursak. Şurada kızartıp yesek, olur mu? diye sordum.
Adem önce başını iki yana salladı. cık cık etti..Döndü bana:
-Lan git oğlum sen manyak mısın? Hiç saksağan yenilir mi? dedi..