Bilmiyorum hani ne bileyim!

Öğretmenim deyince insan illa ki okuldaki öğretmenini mi anmalı anlatmalı, ya da aklı hep okul yıllarına mı gitmeli? Öğretmenlik sadece okulla mı alakalıdır? Bu soruya verilen cevapları duyar gibiyim.


Annemiz, babamız, ustamız ve bize bir nokta kadar katkısı olanlar öğretmen değil midir?Herkesçe bilinir ki ana rahminden toprağın koynuna öğrenmenin yaşı yoktur!...


Öyle bir kavramdır ki yaşamak, tuzun kıymeti, suyun bereketi
bir kahkahanın bedeli, ağlamanın bazen çok ağır,bazen de cazip gelmişliği bir öğretmenle öğrenci kucaklaşması değil midir?


Bir bebeğin dilinde ilk sözcükler, kelebeklerin üç günlük ömrü
çiçek sonrası dalında olgunlaşan meyveler, hazan deyince sonbaharın devreye girmesi, yaprak dökümü, mezarlıklar ve insanlar..


Sistemler, hükmedenler, ezilenler. Varlığın yoklukla kıyası, nefesler, sesler, renklerin her gözde ayrı anlamı, dudak kıvrımlarından dökülen ayrı makamlarda ayrı dillerde aynı şarkılar!


Gündüzler geceler, fikirler zikirler, herkesin kendi hayalleriyle kuşattığı kaleler. Çalmalar çırpmalar, tanrılar, melekler, şeytanlar
düşünceye köle, İnançlara kurban edilen onlarca masum canlar!


Farkında olmadan, bu ömrün sonunun toprakla vuslat olduğunun
kıymet bilmenin yüceliğini anlamadan, insan yanımızı hep en masum anlarımızda aklımıza getirip, zamana ve gerçeğe çalım atmalar. Hepsi bir öğret;i hepsi bir öğretmen öğrenci alışverişi değil mi?


Bu konuda ne örneklemeler biter, ne de sonu gelir sözlerin sözcüklerin… Aslolan insan olmaktan, her şeye insanca sevgi duymaktan geçmez mi? Tüm aykırılıklarına rağmen bir insanı sevmek, kısacası “sevgi” öğretenlerin ilk önce öğreteceği, öğrencilerin de dört elle ve bütün kalpleriyle masumca ve namusluca sarılacağı bir olgu değimlidir…


Üç beş kelam düşsem de şuraya. İllaki sevgili öğretmenime bir parantez açmadan olmaz…

Canım öğretmenim;
Sayende Anadolu kokuyor her bir zerrem,
Sayende dört dağın türkülerine hayran olmuşum.
Sayende unutmuyorum anamın ana dilini… ,
Biliyorum ki adını duysam da
Aklımın ermediği bir ıraklıktasın. Şunu unutma olur mu can öğretmenim, hiçbir uzaklık sevginin sıcaklığına ve masumiyetine engel değil…


Mevsimlerden ahududu, önce benim öğretmenlerimin, sonra da
Öğretmen adıyla anılan bütün güzel insanların günü kutlu olsun