Havada bir sıcak bir sıcak Rize de hepsi ile arkadaştık, kısmet burada demlenmekmiş. Bir ara Trabzon’dan da, Ordu’da da arkadaşlarımız oldu, onlar ile de haşır neşir, adeta alt üst olduk. Koca koca kamyonlarda beraber geldik onca yolu...

Çok kalabalığız bu sıralar, ben diyeyim beş yüz, siz deyin altı yüz yedi yüz ya da bin. Amaaaan neyse ne yahu! Kalabalık olduk mu bir potada eriyoruz adeta, yaptığımız hizmetlerde çok seviliyor hem de çok. Her zaman demleniriz demlenmesine de sabahın serinliğinde de pek bir güzel oluyor bu demlenme, hele de sabahçı kahvelerinde... Demlenmeden çok önce, güzel kızlar geliyor yanımıza, hepsi birbirinin tıpkısının aynısı, nutuk çekmeseler de bize, hepimizi bir araya topluyorlar... Topladıktan sonra yıkayıp paklayıp, yolluyorlar yurdun her köşesine...

Hava soğukken de sıcağız, hava sıcakken de, ne yapalım bizim durumumuz da bu... Her ne kadar son zamanlarda buz gibi olanlarımız var ise de onların yüzüne bakan yok...

Soğuk Çay mı olurmuş abi? Biz Rize’nin Giresun’un, Ordu’nun tarlalarından toplanıp da her yere dağılırız, sonrada milletin sofrasında ki yerimizi alırız. Pek bir sever Türk Halkı biz çayları... Nasıl sevmesin ki? Dünyada en çok çayın tüketildiği ülkelerden biri burası Türkiye...

Bir de şu şeker meselesi var. Ne bu şeker bizsiz yapıyor, ne de biz onsuz yapabiliyoruz. Ama bir de içimize hiç şeker atmayanlar var, işte o zaman tadımız gerçekten çok güzel oluyor, saf ve temiz olarak iniyoruz midelere...

Şekerli ya da şekersiz bir içim su gibiyiz billahi! Yanlış mı söyledim bir içim çay gibiyiz diyecektim, anlayın işte... Bir de şu çayları karıştırırken kaşıklarla tempolu mempolu karıştırın arkadaş, biz de duyalım o çay kaşığının bardaktan çıkardığı güzel sesleri, bunu da bizden esirgemezseniz iyi olur... Bestesi bile olur ha! Çay Kaşıkları Tıngırdama Senfonisi Opus 36 La Minör filan fişmekan...