Hemşericilik diye de bir olgu var memlekette... İki birbirini tanımayan kişi kaderin tecellisi ile bir araya geldi mi, hemen sorarlar... ’’Hemşeriiiiiim memleket nereeeee?’’ Bakalım biz de soralım neresiymiş memleketleri...



- Selamın aleyküm.

- Aleyküm selam.

- Buralarda ucuz bir otel filan var mı?

- Var hemşerim buraların hemen hemen hepsi otel.

- İyi midir o gösterdiğin otel. Senin memleket nere hemşerim?

- Ankaralıyık kardeş

- Ankara’nın neresinden?



Neresini söyleyeyim şimdi sana Ankara’nın...



- Ankara’nın Bahçelievlerinden.

- Bırak şimdi bu ayakları Ankaralıya benzemiyorsun, de hele esas nerelisin?

- Ankara’da doğduk kardeşim.

- Doğdun da esas, esas memleketi de hele.

- Hacettepe Hastanesinde doğduk.

- İyi anladık anladık doktorunun adı önemli değil, esas nerelisin?

- Annem de Artvinli, babam da

- Hah işte bak bana böyle gel. Artvinlisin sen.

- Eyvallah kimi Ankaralı kimi Artvinli öyle yuvarlanıp gidiyoruz işte...



İstanbul tam karışık bir yer. En çok da Sivaslılar varmış nüfus olarak...



- Merhaba hemşerim.

- Aleyküm selam

- Sen nerelisin söyle bakalım.

- Sapına kadar İstanbulluyuk ağabey. Hem de yedi göbekten beri...

- Hadi canım, bu zamanda İstanbullu kaldı mı İstanbul’da?

- Biz varız ağabeeeey işte biz varız.

- Sen onu boş ver anan baban nereli?

- Canım abim, dedemin dedesi Gazi ayıntaptan gelmiş.

- Gelmiş de ne iyi etmiş, bak sen de Anteplisin netice de

- Antepliyik Ağam

- Hah şöyle aslını neslini inkar etme sakın...



Laz hemşerilerimde çoktur İstanbul’da...



- Oy hemşerim oy buralarda bir Trabzonluların kahvesi varmış.

- Heee vardır daaaa!

- Söyle bakayım sen nereyesun?

- Nereye olayım İstanbilliyuk hemşo...

- Hadi canım inanmayrum..

- İnanmaysan inanma, sana yalan borcum mu vardur da...

- Sanki ya Trabizonlusun ya da Rizelusun gibi geliy bana

- Ula ne deysun sen ha biz beş göbekten beridur İstanbilliyuk

inanmaysan inanma da...