Hayallerimiz vedaya kilidi çoktan kapatmıştı da duygularımız son dönemeçte vedayla kol kola adımlıyordu.

Lüküsü kırık göz bebeğimin, ince bir nehir gibi pınarlarım, ulaşacağı yeri bilmeden ilerliyor.

Yamalı düşlerimin rengi attı. İki heceli tümceye sığdırdım yılları. Dilimin kıyısında sarkaçta asılsada harflerim, kuyruğundaki renklerim hep hüzünlü baktı.

Nöbetler tutturduğum gecelerin refakatçisi olan iç sesim küsmüş. Toprakları kurumuş. Yağmıyor rahmet damlaları.
Boğuşuyor parmaklarım aklımın kıyısıyla. Nakarat değildi inandığım; umut ve sevgiyi şerbet eyleyip yudumlamaktı.

Kındırık bıraktığım gönül kapısına veda sürgüsünü layık gördüler, üstüne nefesi çıkmasın diye birde toprak attılar.

Her sabahı bir umut, doğan her güneşi yeni açmış bir çiçek belledim.
Köpüklü yollarında kavşaklara serpiştirdiğim nadide bakışlarıma tüllerden perdeler gerdim.

Karaya çalan anıları makas arası eyleyip, renkli bezlerden ulamalar seriyorum, yüreğimin tabanına.
Veda busesi söylüyor tümcelerim. Aşkla umutla. İniltilerime şahitlik yapan tümcelerimin ardından ağıtlar yakmıyorum.
Hapis olan yıllarımı uçuruyorum artık kafeslerinden. Sürgü çektiğim kafes kapısının paslı kilidini sandığımdan çıkarıyorum.
Heba olan saatlerimden helallik istiyorum, çöplüğe dönen beynimden. Sonra sol tarafıma dönüyor gözlerim. Buğulu gözlerimin altında tik tak inleyen can parem. Bildiğin yoldan şaşmadın da bir türlü anlaşılamadın diyesim geldi kendisine. Sende affet. Kimimiz var bizden başka. Sen benle varsın, ben senle.

Bütün sisli bulutların gölgesine veda ediyorum. Harf harf, hece hece ömür tükettiğim; tüketirken de kendimi boş verdiğim zamanın pençesindeki duygularımın ayarı çoktan geldi geçti.
İzinliysek rabbimizden daha gemi kalkmamışken limandan bismillah diyebiliyorsa dudaklarımız bin şükür.
Her şeye inat mücadeleye yaşamaya devam ediyoruz.
Heybemizin ağırlığı, kabuk bağlamayan yaralarımız bizi yolumuzdan döndürmemeli. Şayet sevgiyi ve umudu zırh gibi kuşanmışsak.
Geçmişin ayak izlerine öyle buseler söyleyelim ki sağır sultanlar bile duysun.
Son defa bir veda busesi konduralım ne varsa bizi yıkmaya çalışanlara.


...
...
...