Seyircinin beğendiği sevdiği tüm resimlerdir. Bir!
Analitik resimler... bitmemiş resimler deniyor: eskizler, türlü teknikler ile yapılmış; eboş, poşat, eskiz, taslak, krokiler ile birlikte desen resimler... analiz edilmiş konular, kopya resimler, renksiz resimler, renkli olsa da kopya ve ya sentetizmden uzak resimlerdir. İki.
Sentetik resimler: Ressam terkip yoluyla etüd, pentür çalışmıştır. Konu sağlamlığına erişmiştir. Konu, stil, teknik içeriğini biçim elemanları ve ilkeleriyle bağdaştırmıştır. Biçim ve içerik diyalektiği. Bir imza atmak hakkına sahip olmuştur. Sergi açabiliyordur. Salih Acar gibi "kuşlar" ressamı ünvanlı ressam olarak anılıyordur. Bitmiş resim yapmakta ki ressamdır. Üç!
Son ki: Kaynak resim ve ya estetik... felsefi resim. Artwork diline sahip resim.
Ressam sentetizme sahiptir fakat bunu bir düşünce aksiyomuna dayandırıyordur. Düşüncesinin resmini çizmeği başarmıştır.
Bir fikri olan bir imgeye erişmiştir.
Hayatta bu dört çeşitte ki resimlerle ressamlar ve seyirciler ilgilenmektedirler.
Popüler resim çizenler, sokak ressamları, naif ressamlar, amatörler... seyirci resme aittir.
Öğrencilerin çizdikleri ders kabili resimlerin tümü bitmemiş ve analitik resimdir.
Sergi açan ressamlar, manzara ressamları, "Abdülcanbaz"ı çizen Turhan Selçuk bitmiş resmi çizen sentetisyen ressamlardır ve bu tür bitmiş resimdir.
Picasso’nun sentetik ve analitik evreli kübik resimleri resim felsefesi resimler olduğundan kaynak resimdirler.




Yalçıner Yılmaz
Akçansa Güzel Sanatlar Lisesi
Görsel Sanatlar Uz. Öğt.
Çanakkale
02-06-2021