Ramazan, Rabbimizin hizmetine giriş…
Oruç, nefsi, Allah rızası için iptal etmek; nefsi değil Rabbi dinlemek.
Ramazan ayı Kuran ayı; ruhun gıdası Kuran bu ayda inmeye başladı.
İnsanın bedeni tabiat: toprak ve su… ateş ve hava…
Ruh, bedendeki (topraktaki) hayatın kaynağı.
Beden; toprak, su, ateş ve hava ile beslenir ve bu beden ölür; insanda ölen tek şey beden.
İnsan ruhu ise, âlemlerin Rabbinden; o, daima diri.
Ruh, iman ve Kuran’la beslenir.
Nisan ve Mayıs yağmurları tabiatı canlandırır, Kuran yağmurları ruhu.
Kuran, göklerden, ‘insanî ruhu’ göklere yükseltmek için indi.
Rabbimiz, yükselişi temin eden Kuran emirlerini işaret ederek, Âl-i İmran yüz üçte, ‘Hep birlikte Allah’ın ipine sarılın…’ talimatı verdi.
Kim ki Kuran’la meşgul, metni ve manayı okumakta, emredileni yapıp men edilenden kaçmakta, Kuran, o kişinin içine yağan bereketli Nisan yağmuru, çorak kalp dirilmekte ve hayattan maksat olan ‘ruh çocuğu’ büyümekte.
Beden ruhun / maneviyatın evi. Cami bedense cemaat ruh. Ev bedense içindekiler ruh.
Ruh, insanın çocuğu, beden ana rahmi. Müslümanın ‘ruh çocuğu’, bedende Kuran gıdasıyla gelişir, büyür.
İnsan öldüğünde çocuğu doğar ve geldiği yere ahirete göçer.
Kuran gıdasıyla büyütülmüş bedendeki ruhun doğumu ‘er kişi’ doğumu.
Kuran gıdasıyla beslenmemiş bedendeki ruhun doğumu, gelişmemiş çocuk, bir nevi düşük.
Ruh çocuğunu beden rahminde Kuran’la büyütelim; çünkü biz o’yuz
Herkes kendini kendi içinde taşıyor.
Gebeyiz Her doğum yakın..
Herkes ahrete nasıl doğacağını ruhun dünya hayatıyla kendi belirliyor.
Rahimsin ey insan; içinde nasıl bir çocuk büyütüyorsun, bu doğuma odaklan.

M. Talât Uzunyaylalı