Yasir efendi söze atılır:
Sen kaç gözsün yunus efendi
Benim buralar agrıdığında anlarım kim olduğunu;
Yüzün gözün hürmetine yaşıyorum da diyebilirim
Eğer ben kendime gelseydim seni buralardan alırdım
Yunus efendi:
Söylediklerim girtlaginda kalsa da konuşmaya gayret edeceğim
Savaştıklarımla bağrıştıklarım çoktan eksik kalmış ben de
Ben lüks bir araç mıyım?
Yasir efendi:
Planlı iş yaparak kendinden utanacak duruma gelirsin
Bu duruma gelmemek için en sevdiğin anı hatırla,
parmağın gezdirdığin insanlarla konuşmamızın bir sebebi var.
Yoksa hayat konuşturmaya unutturmak için müsade ister yunus efendi:
Ben bir bacak planını senle yapacak değilim
Senin sıska vücuduna da minnet etmem
Benim bir adım olsa da atabilsem senle
Öpebilmek kaç cesarettir yasiır efendi
Yasir efendi:
Suya suyun cesareti yeterli ,bacası olsa yanıt vermez.
Bütün kusur bu mu? şimdi sen adını silmek istetiyorsun burda
Nasıl bir arısın sen
Toprak zannnettim
Şimdi bir tokat atsam duvara çarpacaksın,
Sen tanrı mısın?
Dilinde zehir olan gözlere tuval dikiyorsun

Yunus efendi:
Ben yüce atlısıyım

Atılan tokatla;

Kapımda kölen var
Iyi başımda bir kedi canavarı
Kedi beslesem iyi olur
Bir arıya nimet döken allaha çiçek açtırir mi
Ben kedi miyim yeni sözünü anladım
Sözü merhametinde sen varolan bir yılana hoş gider bilesin..
Yasir efendi:
Beni tek bir yara öldürür içinde
Ya biri meydan olursa aslan çıkarsa
Ya da bir kediye merhamet edebi gönlünden vurursa ..
Yunus efendi
Benim düşündüğüm ben miyim
Yoksa sen misin düşündüren
Yasir efendi :
düşündüren dolarak benim düşündüren şeyle senin birleştirdiği illet hayransa
Bir bit kalayım nefsinde nara döken..
Isırmasam da olur.