Siz de sever misiniz çay içmeyi? Ben bayılırım, çaysız duramam. Eskiden şekerli içerdim, bir ya da iki şeker atardım, tın tın karıştırırdım, sonra da hüüüüüp diye mideye doğru seyahatine izin verirdim. Şimdilerde epey uzun bir zamandır, şekersiz çay içiyorum. Dolayısıyla, benim kullandığım kaşıklarda emekli oldular...

Geçen mutfakta ki kaşıklar aralarında konuşuyorken şahit oldum. Birisi ’’Yahu bu Ahmet ağabey epeydir bizi eline almıyor, eskiden ne güzel onun bardağına girer şıkır şıkır sesler çıkartırdık, müşterilere de ikram ederlerdi, onlar da kaşıkları şakırdatırdı, ne güzel olurdu, bize de onlara da müzik gibi gelirdi.’’

’’Ha bir de bu Erzurumlulardan sıkıntıdayız.’’ diyor kaşıklar, onlarda kıtlama çay içtikleri için, çay kaşığı kullanmıyorlarmış. İyi de yeni değil ki bu asırlardır kıtlama çay içer bu Erzurumlular, adamların huyunu suyunu değiştirecek halimiz yok ya...

Tamam, anladık, ben çay kaşığı kullanmıyorum ama, siz şekerli çay içiyorsanız, mutlaka şekerleri karıştırmak için tın tın tın sesler çıkartıyorsunuz. İş yerinde de müşterilerimizin çoğu şekerli çay içiyor, her ne kadar ben, aman şeker atmayın diye çaya söylüyorsam da çoğu alışmış bırakamıyor şekeri... Uzak durun şekerden bak sonra Canan Karatay Hocamın kulağına filan gider şeker kullandığınız, gerisini siz düşünün derim...

Bazen bana bozuluyorlar çay kaşıkları ’’Anladık sen içmiyorsun şekerli çay içme Ahmet Ağabey, ama içenlere de bir zahmet karışma yahu, bizi de ara sıra kullansınlar şekerli çay içenler, biz de bir işe yaradığımızın farkın varalım.’’ diye de sitemde bulunuyorlar...

Müşteriler gidip de sabah hareketliliği bittiği zaman, çay kaşıklarının hepsini bir bir yıkayıp yerine kaldırıyorum. Geçin karşıma, eksiğiniz var mı tekmil verin bakayım, sağdan say diyorum, sesleri mesleri çıkmıyor, aman Allah’ım ben ne diyorum, çay kaşıkları ile mi konuşuyorum. Bu gidişle azıcık kafayı mafayı yiyorum...