Daha sekiz yaşındaydım. İlkokul üçüncü sınıfa gidiyordum. Kış mevsimi olduğunu sokakların karla örtülü,havanın kuru çok soğuk olduğundan tahmin ediyordum.Bir ay ramazan günlerini ,davulcuların kapı kapı ,mahalle mahalle dolaşıp davul çaldığını çocuk zihnimde hatırladıklarımdı. Köyün ileri gelenleri teravihi bizim evde gelip kılarlardı. Bende büyük annemin abdest almayı ve öğrettiği dualarla büyüklerin en arka sırasına durur ,onlara bakarak namaz kılmayı öğrendim.Nur içinde yatsın büyük annem.

Böyle arefe gününe kadar devam ederdi. Büyük babamı ve büyük annemi öz annem babam zannederdim. Baba ve anne diye tanıdım ,bildim.Beni kırk günlükken yanına almışlar.Evlat ve torun sevgisinin özlemini hep bana vermişler. Dedemin ve büyük annemin sevgisi dünyalara bedeldi. Arefe günleri bayram hazırlığı içinde geçerdi. Dedem bol cevizli kadayıfı kendi eliyle tepsiye düzerdi.Büyük anneme güvenmezdi.Kendinin daha iyi yapacağına inanırdı. Bazende bayramda komşularla hep beraber kınalı ekmek yaparlardı. Değişik bir aroması kokusu vardı. Nasıl yapıldığını hala bilmediğim ,yalnız pekmez koyduklarını görmüştüm. Baklava ve sütlaçta vazgeçilmez tatlılardı.

Sabah uyandığımda diğer günlere benzemediğini telaş ve heyecanın dorukta olduğunu çocuk aklımla anlardım.Her bayram dedemin komşulara diktirdiği elbise olmazsa olmazlardandı. Bayram günü garip çocuksu bir sevinçle yeni elbiselerimi giyer,yüzümü yıkar,saçlarımı tarardım.Dedemin ve büyük annemin ellerini öperdim.Bayram harçlığımı dedem kısa bıyığının altından sıcak bir tebessümle sarı renkte kuruşları elime sıkıştırırdı. Keyfim yerinde hoplayarak komşulara ziyarete giderdim. Bilirdim el öpünce para vereceklerini.İpekli eteğimin cebinde paraları sallar,çoğaldıkça sevinirdim. Köyde küçükler büyüklerin evine bayram ziyaretine giderlerdi. Dedem köyde hatırı sayılır insan olduğu için o gün evimiz hiç boş kalmazdı. Önce kolanya ,şeker ve yapılan tatlılar ikram edilirdi. Yanına pestil,kuru üzüm,ceviz,fıstık ,yoğurt eklerlerdi. Çok yoksul insanları bayramlarda gözetirlerdi. Ufak para ve yiyecek yardımları yapılırdı. Paylaşarak bayram sevincini ortak sevinç haline getirirlerdi. Üç gün umutlu mutlu geçerdi . Çocukluğumun her bayramı ,şanslıydı benim çocukluğum.

Feride
13-01-2021