Nasssı yaaaaa! Bu nedir şincik? İnsataryen, böyle bir şey mi var? Demediyseniz bile, en azından okudunuz, başladınız düşünmeye. Bu da benden sözlüklere, edebiyat ve bilim dünyasına bir armağan olsun. Daha da açalım mı? Bakınız, aşağı da açıklamalar...

Vejetaryen, et yemeyenlere deniyorsa, madem, İnsataryen de insan yemeyenlere deniyor. Ne güzel birbirimizi yemeden dünyadan zevk almaya bakmak. Bendeniz de şahsen kendimi İnsataryen olarak tanımladım. Afrika’nın vahşi ormanlarının vatandaşları bile vaz geçti, insan yemekten, insataryen oldular da, biz mi vaz geçmeyeceğiz şimdilerde...

Hele de bu devirde elinize çatal, bıçak alıp da insan yemezsiniz tabi ki... Değişik şekillerde oluyor insan yemek. Psikolojisini bozuyorsunuz, o da bir insan yeme çeşidi... Maddi durumunu bozuyorsunuz, işten çıkartıyorsunuz, zaten akabinde psikolojisi yerle yeksan... Derbi Maçında takımı yeniliyor, karısı bir moral bozuyor... Taciz ediyor, mobing uyguluyor, hayattan bir şekilde bezdiriyorsunuz. Bazı siyasiler gibi insanlara tepeden bakıyorsunuz, devam eder gider böyle... Halbuki bu insanlar insataryen olsalar, insan yemek bu kadar kolay olmasa, psikologlarda biraz rahat nefes alsalar...

Herkes insataryen olsa bu seferde psikoloji bilimi ortadan kalkar mı acaba? Vallahi orasını bilemem? İllaki birileri çıkar yine insanın psikolojisini bozacak. İnsanları birbirine düşüren olguların başında dedikodu ve gıybet geliyor. Bilip bilmeden birileri hakkında zan da bulunmak. Zaten Kur’an da bunu şiddetle yasaklamıştır... O zaman niye birbirimizin kusurlarını araştırıyoruz ki? Biz kendimiz çok mu temiz yaşadık da bu dünyada sanki? Rabbımızdan başka kimselerin bilmediği, bir dolu günahlarımız var.

Hazreti Mevlana ’’Kusurları örtmede gece gibi ol.’’ demiyor mu? Kimin ne günahı varmış bize ne? Biz mi yazıyoruz, çiziyoruz onların günahlarını? Çocuklarınızı uyarın tabi ki uyarmamazlık da etmeyin, ebeveynlerin görevidir bu, ama irade yine onlarındır. İnsataryen de olurlar, insan yemeyi seven birileri de olabilirler ileriki yıllarda...

Emperyalistler insataryen olur mu, olmaz mı, o konuda net bir fikir edinmiş değilim henüz. Sabır ile beklemeli... Ancak dünyaya sürekli kan ve göz yaşı pompalamanın bir yerde artık sonu gelmeli. Onun için insataryenlerin yani insanı hem psikolojik, hem biyolojik, hem ekonomik, hem de savaşlarla yemeyi düşünmeyen insanların dünyada, özelliklede, bu emperyalistlerin topraklarında da çoğalması lazım.

Sevgi tohumları ekilsin, sevgi çiçekleri açsın kainatın her yerinde. Tabiatın bize bahşettiği nimetlerden, bütün insanlar eşit şekilde pay alsın. Birbirimizi yiyerek, yorarak, hırpalayarak bir yere varamayız. Bir büyüğümüzün dediği gibi ’’İyiliğe karşı iyilik adalettir, iyiliğe karşı kötülük cinayettir, kötülüğe karşı iyilik ise insanlığın en yüksek derecesidir.’’