Para, gübre gibi etrafa yayılmazsa işe yaramaz. baco
Sırrakalem
Sırrakalem

Kelamtraş

Yorum

Kelamtraş

0

Yorum

1

Beğeni

0,0

Puan

591

Okunma

Kelamtraş

-IŞIK-

Gecenin sakinliği dolarken ruhuma, bir nefes aşk esiyor pencereden, soluyorum. Yürüyorum yalnızlığımla el ele, bu gölgeleri çoğalan koğuşta. Aklım mekik dokuyor bir oraya, bir buraya. Gençliğimin kızıla boyanmış saçları dolanıyor boynuma, sarmalıyorum gençlik yaralarımı. Saklıyorum sen yanlarımı.
Gömüyorum içime hissini, bir kelebek can veriyor elimde, henüz çok erkendi diyorum. Valizini topluyor umutlar, kalk gidelim desede kalbim yerinde değil. Bir ucunda şehir oturuyor penceremin, bir ucunda ben gözlerine bakıyorum imâlı ışıklarının. Ne için yakıyorsun hala? Diye sorsamda cevap yok. Yoktan fazla ne vardı ki bu aşkın içinde. . .


-TÜY-
İçim, içine kelepçe! Anahtarını attığım o zirve meğer uçurummuş. Aramızda ki, sen parmaklıklar yaptırmışsın suretine ben rüzgârda uçuşup gitmişim sonbaharın peşine. Tüy gibi hafifledim desem yeri midir? Seni o zindanında bıraktığım anda. Sen; aslında benden korunmak için kendini hapsetmişsin karanlığa. Şiir yüreğim artık yazmıyor adını. Ve unuttu varlığının tadını.
Sen; kalemimi kırmak için eline almıştın kalemi, şimdi o kalem senin imtahanın olacak. İstemesende adımı yazacaksın bensizlikte.
Bense kendimi bırakacağım rüzgârın götürdüğü yere. Belki şehir şehir dolaşacağım. Belki şiir şiir yaşayacağım başka şehirlerde. Ve saçlarıma dolacak yıldızlar, ellerime dokunacak bulutlar. Güneş yine sabahıma doğacak.
Başka bir kentin kadını olup çiçekleneceğim yine. Sen beni salıverdiğinle kalacaksın. Ben tüy gibi uçuşacağım gök yüzümde...


-ARAZİ-
Boş bir arazi şimdi kalp evim. İçinde nice aşklar misafir ettiğim. Yazık oldu dediğimde oldu elbet, iyikilerimde var bana emanet.
Beyaz bir at koşuyor, yeşil çimenlerimde. Huzur ateşi yanıyor kimsesizliğimde. Isınıyorum bazen, bazen üşüdüğümde olmuyor değil. Ama topralıyorum kendimi yaşıyorum işte.
Açık alan diye daha çok soluyorum yaşadığım anı. Kimseyi koymuyorum arazimin etrafı dikenli telle kaplı. Fazla insan sevgisi, gereksiz fazla kirlilik.
Suluyorum güllerimi, tel yaptım dikenlerini. Topluyorum ruhumdaki acı veren herşeyi. Umutlarımı yıkadım astım yoğun bakıma aldım hüzünlerimi. Belkide en kazançlı yatırımımdır bu benliğime kurduğum arazi...





...

Paylaş:
1 Beğeni
(c) Bu yazının her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Yazının izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Yazıyı Değerlendirin
 
Kelamtraş Yazısına Yorum Yap
Okuduğunuz Kelamtraş yazı ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Kelamtraş yazısına yorum yapabilmek için üye olmalısınız.

Üyelik Girişi Yap Üye Ol
Yorumlar
Bu şiire henüz yorum yazılmamış.
© 2025 Copyright Edebiyat Defteri
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.

Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.
ÜYELİK GİRİŞİ

ÜYELİK GİRİŞİ

KAYIT OL