Gecenin biri seni düşündüm.
Sensiz olmak...
Nereye baksam orada yalnızlığım vardı,üzüntülerim ve ıstıraplarım . Değişmez bir zamanın içindeyim, neyi nasıl değiştirebilirdik... Ama içten gülümseyen sözlerin gülümseten sözlerin bir yerde değiştirdi, duygularımı ve sözlerimi.
Oysa öyle karanlık bir tünelde yönümü nereye gittiğimi bilmeden çarparak sert duvarlara canım acısa da yürüyordum, bir yerde yürüyüp ışığa varmak ve kurtuluşa ermek için.Hep bunun için koştum koşturdum.

Kah umudu yakaladım derken, yeniden yıkıldım ağladım, kahrettim, isyan ettim.
Ama vazgeçmedim çabamdan... Mutlaka her zorluğun bir kolayı, her gecenin nasılsa sabahı vardı.
Bir karıncanın da nasıl çabaladığını bilirim. Ben onun kadar olamayacak mıydım.
Aşk geldiği zaman seninle yeniden doğdum. Aşk neydi gerçekten, yeniden doğmak mı idi. Sevmek sadece uzaktaki varlığını hissederek beklemekse Sevmek bu olsa gerekti. Uzaktaki mutluluğum, sevmek buydu oysa...

Yeniden sevdim insanları, doğayı, en önemlisi de yaşamayı.
Biliyormusun, aşk geldiği zaman yaşamanın anlamını bilmek, geceyi sevmek, gündüzü kucaklamak sabahla...Oysa daha önce sabahlara uyanmaktan nefret ederdim. Sonra yaratılan her şeyin anlamını daha iyi algılamak ve sevmek, gülümseyerek. Sadece gülümsemek bile bir şeydi seninle.

Sana mektuplarıma şimdilik burada ara veriyorum , yine yazacağım Selam ve sevgimle.

Aygün Deniz 03.09.2020 ’’ GECE DE DUYGULARI GÖNLÜMÜN.’’