Bakar bakar doyamazsınız o bacaklara, bacaklar sütun gibi olunca... Kimi süt beyazı, kimi siyah, kimi kahverengi... İyi de size ne bundan, alan almış satan da satmış, sizi niye ilgilendiriyor ki bacaklar? Siz önce kendi bacaklarınıza bir bakın bakalım yerinde duruyor mu?

Siz iki bacağınız ile hava basarken millete onun sesi çıkmıyor hiç. Nasıl çıksın ki? Öyle masum bir şekilde orada duruyor. Siz bazen dengenizi kaybetseniz bile, onun başına kötü bir şey gelmedi mi hep dengeli bir yaşam sürer o... Ne o yoksa kıskandınız mı? Kıskanmayın canım, niye kıskanacaksınız ki? O sizi kıskanıyor mu?

Çoğu kere beraber olursunuz onunla, o güzelim bacaklara sürtünür durursunuz, hissedersiniz onun bacaklarınızı, kendi bacaklarınızın yanında... Sonra çekip gittiniz mi bir yerlere o kendi bacakları ile yine yalnız takılır durur evinizin içinde...

Yok efendim Müjde Ar’ın bacakları şöyleymiş. Vay anam babam Ebru Şallı’nın bacakları böyleymiş. Aman Efendim Rihanna’nın bacakları bir afetmiş... Boş ver sen onları, onu diyenler halt etmiş... Sütun gibi bacakların yanında onların bacaklarının hiç bir hükmü olmaz...

Benimkinin bacakları ile kimseler aşık atamaz. Onu baştan peşin peşin söyleyeyim de, sonra küsmece, darılmaca olmasın. Siz de evime gelip bir görseniz o güzelim bacakları, mutlaka bana hak vereceksiniz, garanti ederim...

Kırk yıldır aynı yastığa baş koymadıysanız bile aynı eve bacaklarınızı koymuşsunuzdur. Ha, siz iki bacağınızı koymuşsunuzdur, o da dört bacağını koymuştur. Güzelim albenili masanız dır o yılların eskitemediği... Ne misafirler ağırlamış, ne güzel sohbetler yapmışsınızdır onun ve ayaklarını üzerinde kim bilir?

Yapan usta adeta bir heykeltıraş titizliği ile dört bacağına ayrı ayrı şekil vermiştir. Her ne kadar şimdiki zamanda böyle klasik ve güzel bacaklı masalar kalmadıysa da, geçmiş ustaların, zanaatkarların ellerinden böyle nadide mobilyalar insanların hizmetine titiz çalışmalarla sunulmuştur...

Nasıl ayrılacağız ki senden, kırk yıla sığan, kırk yıldır devam eden bu birlikteliğe nasıl son vereceğiz? Eskimemek diye bir şey eşyanın tabiatına aykırı haliyle... Sen de eşya olduğun için, senin tabiatına da aykırı haliyle... Yine de seni asla unutmayacağız sevgili masamız... Hatıralar, senin başında yaptığımız gece gündüz sohbetler, hep kulaklarımızda çınlayıp duracak sen gittikten sonra, inan buna...